​پسرانی که در یک نصف روز چون گل پرپر شدند ،قد رعنایشان به زیر سم اسبان رفت وسر هاشان به روی نیزه شد.

هر چه از حیا ،بزرگ منشی وادب شما سخن گفته شود ذره ایست در برابر  اقیانوس بی کران انسانیت.

بانو از کوزه همان برون تر آود که در اوست، پرورش شیر پسری چون عباس،کسی در  اوج فضیلت وادب است گواه گوهر وجودی تان است.

زنان سرزمین من الگویشان شماست،گذشت از جگر گوشه هاشان را از شما آموخته اند،از مرام شما دریافتند در راه اسلام و اطاعت از امام باید از همه آنچه عزیز است گذشت.

برای یک مادر چه چیزی عزیز تر از فرزند؟

به راستی که بعد از خانم فاطمه زهرا کسی جز شما لایق همسری مولا نبود.وکسی جز عباس  لایق علمداری کاروان جریان ساز کربلا نبود.

دلنوشته