نام اصلی سوره: فاتحه
معنی سوره: گشاینده، سرآغاز
نام های فرعی سوره: شکر، حمد، سبع المثانی، ام الکتاب، وافیه
تعداد آیات: ۷
چون قرآن با اين سوره شروع مي شود و اين سوره آغازگر قرآن است،"فاتحه” ناميده شده است. و به خاطر حمد و ستايشی كه در اين سوره از خداوند به عمل آمده نام ديگرش سوره “حمد” است. نيز به نام “شكر"،"وافيه “و"نور” هم از آن ياد می شود. نام ديگرش"سبع المثاني” است و نيز “ام الكتاب".
امام صادق “ع” فرموده است: سوره ای است كه اولش ستايش، میانه اش اخلاص و آخرش نيايش است.
اين سوره ۷ آيه دارد و در سال ۳ بعثت آمده و چهل و سومين سوره است كه در مكه نازل شده است. بعضي هم اين سوره را اولين سوره دانسته اند.