امام حسین(ع) شفیع کسانی نیست که مکتب او را وسیله گمراهی کرده اند.

علت اینکه در روایات داریم که امام حسین(ع) از خلق کثیری شفاعت می کند این است که در این جهان، مکتب امام حسین(ع) بیش از هر مکتبی موجب احیاء دین و هدایت مردم شده است. شفاعت امام حسین(ع) به این صورت نیست که برخلاف رضای خدا و اراده او چیزی را از خدا بخواهد. امام حسین(ع) شفیع کسانی است که از مکتب او هدایت یافته اند، او شفیع کسانی نیست که مکتبش را وسیله گمراهی ساخته اند.

از این نکته نباید غفلت ورزید که همان طوری که از قرآن کریم گروهی هدایت یافته اند و گروهی گمراه شده اند، از مکتب امام حسین(ع) نیز گروهی هدایت شده و گروهی گمراه گشته اند و این مربوط به خود مردم است.

خدا درباره مثل های قرآن می فرماید: «یضلّ به کثیرا و یهدی به کثیرا و ما یضلّ به الّا الفاسقین؛ به سبب قرآن، گروهی را گمراه می سازد و گروهی را هدایت می کند، و جز بدکاران را گمراه نمی سازد».

منبع : مرتضی ، مطهری٬ عدل الهی٬ ص۲۲۹ .