شهید محراب، در عرف مسلمانان ایرانی، به کسی گفته می‌شود که در محراب نماز به شهادت رسیده است. از حضرت علی (علیه السلام) به عنوان اولین شهید محراب یاد می‌شود. این اصطلاح در ایران به ائمه جمعه‌ای اطلاق شد که در جریان برگزاری نماز جمعه به دست تروریست‌های مخالف جمهوری اسلامی ترور شدند. سید محمد علی قاضی طباطبایی، سید اسدالله مدنی، محمد صدوقی، سید عبدالحسین دستغیب، عطاءالله اشرفی اصفهانی پنج شهید محراب در دوره جمهوری سلامی هستند. گاه سید محمدباقر حکیم نیز شهید محراب خوانده شده است.