صبر کردن در بسیاری از موارد سخته و البته تلخ. اما اینکه آدم میدونه آخرش قراره به یه جای خوب ختم بشه، تلخی صبر رو تحمل می کنه…

صبر داشتن و صبور بودن، یه اخلاقیه که توی روایات ما خیلی بهش سفارش شده…صبر کردن نسبت به سختی ها، صبر کردن نسبت به بی توجهی ها صبر کردن نسبت به نداری ها و خیلی موارد دیگه… از طرف مقابل “صبر نکردن” یا “صبر نداشتن ” هم در روایات ما ، نهی شده. یکی از آثار صبر نداشتن اینه که دوستی برای انسان نمی مونه و همه ازش کناره می گیرن… از خدا بخوایم که این صفت خوب و البته مهم رو به ما عنایت کنه…