در سیره­ ی امام هفتم، حضرت امام كاظم(ع) وارد شده است:«وكان اوصل الناسِ لأهلِهِ و رحِمةِ(بحار،ج8، ص101)
از میان دیگران، او بیشتر ارتباط را با خانواده و ارحام خویش برقرار می­ كرد».
امام رضا(ع) فرمودند:«إنّا اهل بیت نصِلٌ من قطعنا ونٌحسِنٌ الی من أساء ‍َ الینا، فنری واللّه فی ذلك العاقبة الحسنة (اصول كافی، ج2، ص488)
ما خاندانی هستیم كه باهركه از ما بریده باشد، نیكی می­ كنیم و قسم به خدا عاقبتی نیك از این رفتار مشاهده می­ كنیم».
روایات به این مضمون از ائمه(ع) بسیار است و در برخی روایات صله ­ی رحم به عنوان یكی از علائم دینداری و نیز از جمله شرایط دینداری خوانده شده است.
امام علی(ع) فرمود:«اِنّ لاهل الدین علامات یعرفون بها… و صلة الارحام..(تحف العقول، ص211، اصول كافی، ج2، ص239)
برای اهل دین نشانه ­هایی است كه با آن شناخته می­ شوند و از چمله­ ی آن نشانه ­ها، صله­ ی رحم و ارتباط با خویشان است».