یمن در اشک و غم و آه و دود می سوزد
به دست فتنه قوم ثمود می سوزد
دوباره زخم، دوباره عطش، دوباره بلا
دوباره شیعه به جسمی کبود می سوزد
خدا به خیر کند، جسم کودکان یمن
درون شعله ی آل سعود می سوزد
اویس، داغ دلت را ببر به پیش علی
بگو چگونه دلت بی حدود می سوزد
بگو که قلب زمین گُر گرفته همراهِ
دلِ زنانِ پر از رود رود می سوزد

شاعر: امیر صادقی نقدعلی