عذاب ترک نماز
20 آذر 1395
کسي که نماز را ترک مي کند گرفتار چه عذابي مي شود؟
اگر كسي نماز را ترك كند و با همين حال از دنيا برود، هيچ عملي از او پذيرفته نيست و خسران ابدي شامل حال او ميگردد و با كفار محشور ميشود. در حقيقت هركس نماز را عمدا ترك كند آشكارا كفر ورزيده است و كسي كه نماز نميگذارد بهره اي از دين ندارد. اما كسي كه كاهل نماز است، به ميزاني كه در نماز سستي ميكند، عقوبت سختي شامل حال او ميگردد.
دين اسلام اصول و ضرورياتي دارد كه بر هر فرد مسلمان واجب است كه به آنها متعهد باشد. نماز، روزه و خمس از واجبات است؛ يعني اگر انسان در هريك از اينها كوتاهي كرده، و تا آخر عمر اصلاح عمل نكند و با اين حال از دنيا برود، بطور قطع مؤاخذه خواهد شد.
«ذكر چند نكته دربارهي تارك الصلواة»:
- تارك الصلاه با قارون و فرعون و هامان محشور شده و با منافقين روانه جهنم ميشود.
رسول خدا (صل الله علي وآله) فرمودند : لَا تُضَيِّعُوا صَلَاتَكُمْ فَإِنَّ مَنْ ضَيَّعَ صَلَاتَهُ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَ قَارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ أَخْزَاهُمْ- وَ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يُدْخِلَهُ النَّارَ مَعَ الْمُنَافِقِينَ فَالْوَيْلُ لِمَنْ لَمْ يُحَافِظْ عَلَى صَلَاتِهِ؛ نمازتان را ضايع نكنيد؛ بدرستيكه هر كس كه نمازش را ضايع كند خداوند او را با قارون و فرعون و هامان (كه لعنت و ننگ الهي بر آنها باد) محشور نمايد و واجب است بر خداوند كه داخل كند او را با منافقين پس واي بر كسيكه بر نمازش محافظت ننمايد. (جامع الأخبار، ص: 74)
- اولين چيزي كه در قيامت بر آن محاسبه ميشود نماز است.
پيامبر خدا (صلي الله عليه و اله) فرمود: بهترين واجبات پس از شناخت (خدا) نماز است. نماز نخستين چيزى است كه بنده را براى آن مورد حساب قرار مىدهند، اگر پذيرفته شد ساير اعمال نيز پذيرفته مىشود و اگر پذيرفته نشد بقيّه اعمال نيز پذيرفته نمىشود. (الكافي ج3 ص 268 )
- نقش نماز در دين همچون ستون خيمه است.
رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمود: نقش نماز، چون نقش ستون خيمه است، چون ستون استوار ماند، طنابها و ميخها و پوشش پايدار مىماند و اگر ستون بشكند نه طنابى و نه ميخى و نه پوششى باقى مىماند. (پيام پيامبر، ترجمهفارسى، ص: 667)
- ترك نماز موجب باطل شدن اعمال نيك انسان ميگردد.
رسول خدا (صلي الله علي وآله) فرمودند : مَنْ تَرَكَ صَلَاتَهُ حَتَّى تَفُوتَهُ مِنْ غَيْرِ عُذْرٍ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ