​۱- واژه عيد از عادَ يَعودُ آمده است كه به معناي رجوع و بازگشت دوباره است. تعبير «معاد» و نيز «مُعيد» بودن خداي سبحان هم از همين لغت است. روز عيد روز روي کرد إلَي الله است. منتها خداي سبحان اگر بخواهد به صورت «مُعيد» تجلّي تامّ داشته باشد، جريان معاد پيش مي آيد؛ و اگر گوشه اي از آن نام تجلّي بكند، «عيدفطر»  پديدار مي گردد.

 ۲- هر روز ماه مبارك رمضان تكليفي جدا و مستقل دارد و روزه گرفتن   آن لازم است. مجموع اين ماه يك وحدت خاصّ دارد كه قرآن كريم از آن اين چنين ياد كرده: « مَنْ شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهرَ فَليَصُمْهُ » (بقره: ۱۸۵) همان  گونه كه هر روز پايانش افطار است، اين ماه هم پايانش افطار است؛ و عيد فطر، افطار اين ماه است.

صفحات: 1· 2