«در هم آمیختگی حق و باطل»
در فتنه حق و باطل در هم آمیخته می شود و به وضوح چهره باطل فتنه گر ی مشخص نیست. در این فضاست که فتنه گران می توانند به گمراهی انسان های بی بینش و کم بینش دست یابند و از آنان یارگیری کنند؛ از این رو بهترین موقعیت برای فتنه گران چنین موقعیتی است و آنان خود به تداوم این فضا و مشتبه بودن چهره حقیقی حق و باطل کمک می کنند. امام علی (علیه السلام) در سال 38 ه.ق در خطبه ای که پس از فتنه نهروان ایراد فرمودند، به این مسأله اشاره می کنند:
فتنه ها آن گاه که روی آورند با حق شباهت دارند و چون پشت کنند حقیقت چنانچه هست نشان داده می شود. فتنه ها چون می آیند شناخته نمی شوند و چون می گذرند شناخته می شوند.(خطبه93\ ص174)

صفحات: 1· 2