فضل و عطاى الهى
18 آذر 1394
مالك بن انس از امام جعفر صادق علیه السلام از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود: فقرا خدمت رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم آمدند، و عرض كردند ثروتمندان مالى دارند كه بآن بندگان آزاد كنند و ما نداريم، و از براى آنان وسيله حجّ فراهم است ولى براى ما نيست، و از براى آنها مالى هست كه صدقه بدهند و از براى ما نيست، و از براى آنها وسيله جهاد فراهم است، ولى ما اموالى نداريم كه با آن اين عبادات را انجام دهيم، پيغمبر اكرم صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم فرمود: هر كس (از شما) صد مرتبه (اللَّه أكبر) بگويد فضيلت آن از صد بنده آزاد كردن بيشتر است.
و هر كس صد مرتبه «سبحان اللَّه» بگويد أفضل است از بردن صد قربانى در حجّ. و هر كس صد مرتبه «الحمد للَّه» بگويد افضل است از فرستادن صد اسب زين دار، دهنه دار، ركاب دار، در راه حق . و هر كس صد مرتبه «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» بگويد عمل او در آن روز از تمام مردم افضل است مگر كسى كه زيادتر گفته باشد . آنگاه امام فرمود: اين بيانات بگوش ثروتمندان رسيد، آنان نيز اين اعمال را بجا آوردند پس فقرا بار ديگر نزد پيغمبر اكرم صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم آمدند، و گفتند يا رسول اللَّه آنچه را در ثواب اين اذكار فرموديد بگوش اغنيا رسيد، و آنان اين ذكرها را گفتند، حضرت فرمود: اين ثوابها فضل و عطاى الهى است، وبه هر كس كه بخواهد عنايت مي فرمايد و خداوند صاحب فضل و رحمت بزرگى است.
[ ثواب الاعمال شیخ صدوق -ترجمه غفارى، صفحه : ۳۰]
نشریه اخلاقی- تربیتی موعظه خوبان 110