(حکمت شمارۀ44) و مِن حِکمَةٍ له ( علیه­السّلام )
قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِه؛ قدر هر کس به اندازۀ همّت اوست
همچنین میفرمایند: مَن كانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَه كانَت قِيمَتُهُ ما يَخرُجُ مِنه؛ هر کس همّتش آنچه داخل شکمش می رود باشد، ارزش و قیمتش آن چیزی است که از شکمش خارج می شود.
یا مَنْ كَانَتْ هِمَّتُهُ آخِرَتَهُ كَفَاهُ اللَّهُ هَمَّهُ مِنَ الدُّنْيَا؛ هر کس همّتش آخرتش باشد، خداوند اندوه و گرفتاری دنیایش را برطرف خواهد کرد.