ماه های حرام
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کتَابِ اللَّهِ یوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِک الدِّینُ الْقَیمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکینَ کافَّةً کمَا یقَاتِلُونَکمْ کافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ(۳۶) إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیادَةٌ فِی الْکفْرِ یضَلُّ بِهِ الَّذِینَ کفَرُوا یحِلُّونَهُ عَامًا وَیحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّیوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَیحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ زُینَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللَّهُ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ(۳۷)
همواره، شماره ماهها نزد خدا- از روزی که آسمانها و زمین را آفرید- در کتاب خدا دوازده ماه است؛ از اینها، چهار ماه، حرام است. این است دین قیام و پابرجای پربها. پس در این چهار ماه بر خود ستم مکنید و با مشرکان در حال بازدارندگی کامل کشتار کنید، چنانکه آنان به حال بازدارندگی از گزندتان با شما کشتار میکنند. و بدانید خدا همواره با پرهیزگاران است.(۳۶) جز این نیست (که) نسی فزونی در کفر است که کافران بدان سبب گمراه میشوند؛ آن را یک سال حلال میشمارند و یک سال (دیگر) آن را حرام میکنند تا با شمارهٔ ماههایی که خدا حرام کرده است هماهنگ سازند. پس آنچه را خدا حرام کرده (بر خود) حلال گردانند (و) زشتی اعمالشان برایشان آراسته شده است. و خدا گروه کافران را هدایت نمیکند.(۳۷)
چهار ماه قمری ذیالقعده، ذیالحجه، محرم و رجب ماههای حرام هستند. در این چهار ماه -بهجز برای دفاع- جنگ کنار گذاشته میشود و دیه افزایش مییابد.