امام صادق عليه السلام فرمود:

لا يَنْبَغِى لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَجْلِسَ مَجْلِساً يُعْصَى اللَّهُ فِيْهِ وَ لا يَقْدِرُ عَلَى‏ تَغْييرِه «1»

سزاوار نيست افراد با ايمان در مجلسى بنشينند كه در آن گناه مى‏شود و توانايى بر تغيير آن را ندارند.

شرح كوتاه‏
شركت در مجلس گناه، گناه است اگرچه انسان مرتكب گناهى نشود و با اهل مجلس هم صدا نگردد، زيرا شركت در چنان مجلسى عملًا امضاى گناه است، مگر اين كه هدف او تغيير مسير آن، و انجام وظيفه بزرگ امر به معروف و نهى از منكر باشد.
بعلاوه مشاهده صحنه‏هاى آلوده به گناه در حالى كه انسان در برابر آن بى‏تفاوت بماند، روح را تاريك و زشتى گناه را در نظر كم مى‏كند، و شخص را به گناه عادت مى‏دهد.

(1) اصول كافى، جلد 2، صفحه 374