بنابر قول مشهور، کیفیت آن بدین گونه است که در دو دهه نخست، هرشب بیست رکعت و در دهه آخر هر شب سى رکعت، در شبهاى نوزده، بیست و یکم و بیست و سوم، هر شب صد رکعت، علاوه بر مقررى آن شب که جمعاً مى‌شود هزار رکعت. مستحب است در دو دهه اول، هشت رکعت بعد از نماز مغرب و دوازده رکعت بعد از نماز عشا و در دهه آخر، هشت رکعت بعد از نماز مغرب و ۲۲ رکعت پس از نماز عشا خوانده شود.

جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۸۲-۱۹۰.