در حدیث آمده : علی (ع) می خواست مقداری جو از یک یهودی قرض بگیرد .اونیز (در قبال قرض) از علی(ع) ،خواست چیزی را نزد او بگذارد .علی(ع) یکی از لباسهای (چادر) فاطمه(س) را به عنوان رهن به او داد، یهودی چادر را به منزل برده آن را در اطاقی قرار داد

شب هنگام ،همسر یهودی برای کاری به آن اطاق رفت وبا کمالِ تعجب دید که نوری از اطاق ساطع است که تمامِ خانه را روشن کرده

همسرش را خبر کرده موضوع را به او گفت.
یهودی تعجب کرده ودر حالی که فراموش کرده بود چادر رهنی فاطمه(س) را در انجا گذاشته؛ به سرعت بر خاسته ، وارد اطاق شد ، به ناگاه دید شعاع هایِ نوری خانه را فرا گرفته ، گویا نور ماهِ شب چهارده است، خوب نگاه کرد تا ببیند منبعِ نور از چیست؟ مطمئن شد که نور از چادر فاطمه(س) است

یهودی با حیرت از خانه خارج شده به سمت خانه های بستگانِ خود رفت وآنها را خبر کرد آن شب هشتاد نفر یهودی در آن خانه جمع شدند وبا دیدن نورِ چادر فاطمه(س) مسلمان شدند.
بحار الانوار /ج43/ ص30/ح36
به نقل از “مناقبِ ابنِ شهر آشوب، والخرائج والجرائح”