علامه حسن زاده آملی:
آن که نیت گناه کرده‌است، هرچند که به فعل آن دست نیافته‌است، دل را از دست داده است.
و اگر به فعلش هم دست یافت، فقه برای او حکمی دارد. سارق که به نیّت سرقت از خانه‌اش بیرون شد، و به هدف پلیدش نرسد، احکام سارق بر او جاری نیست، و لکن عذابی و نکالی شدیدتر از قطعِ ید بر جان خود وارد نموده است، «وَ إِنْ تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللَّهُ» (سوره بقره: 284)
اگر آنچه را که در نفس شما است، آشکار کنید، و یا پنهان بدارید، خداوند شما را بدان محاسبه می‌کند.
امام صادق علیه السلام فرمود: نگاه به گناه نکنید که کوچک است، ببینید گناهِ چه کسی را می‌کنید.
علمای ما فرموده‌اند: همه گناهان ذنوب کبیره‌اند، و صغیره، به قیاس و نسبت بعضی از آنها با بعضی دیگر است.
منبع: مجموعه مقالات علامه حسن زاده آملی