با همه ی گسترش و تنوع و جاذبه هایی که در رسانه های گروهی و امکانات ارتباطی و اطلاع رسانی و فیلم و فرستنده و ماهواره و …. وجود دارد، باز هم (( کتاب و مطالعه )) جایگاه خود را دارد و کتابخوانی بخش عمده ای از اوقات بسیاری را به خود اختصاص داده است.
(( مطالعه ))، خوراک روح و فکر انسان است و (( کتاب )) سفره ای است که غذاهای گوناگون را در اختیار خوانندگان می گذارد. (( نویسندگان )) نیز به صورت تولید کننده یا عامل تهیه و توزیع و عرضه ی فرآورده های فکری در این میان سهیم اند.
باید با کتاب دوست شد، انس گرفت، در سفر و در حضر همراه داشت و خستگی های روحی و عدم نشاط را با آن درمان کرد و مطالعه را گامی برای جلوگیری از هدر رفتن فرصت ها دانست.

هدف از مطالعه، فراگیری و به خاطرسپاری است؛ نه صرفا گذراندن وقت و مشغول بودن. از این رو، نحوه ی برحورد با کتاب ها هم به تناسب عمق و محتوا و موضوعش فرق می کند.
برخی از نویسندگان، کتاب ها را به سه نوع تقسیم کرده اند:
1- چشیدنی
2- بلعیدنی
3- هضم کردنی
کتاب های چشیدنی را باید نگاهی اجمالی و گذرا کرد و در همین حد فهمید که چیست و درباره ی چیست.
کتاب های بلعیدنی، نکات مفید دارد و باید خوانده شود. ولی چندان نیازی به تعقل و تامل ندارد و به صرف خواندن سریع هم مقصود حاصل می شود؛ مانند کتاب های تاریخی، قصه، رمان، فکاهیات، مجلات و روزنامه ها.
کتاب های هضم کردنی، نیاز به دقت و تا مل دارد تا مطالبش فهمیده و به خاطر سپرده شود.
مفید تر ساختن مطالعه:
برای اینکه مطالعه، به آن هدف مطلوب برسد، نکاتی را باید مراعات کرد که به مفید تر ساختن مطالعه کمک کند و وقتی که صرف کتابخوانی می شود، بازده مطلوب داشته باشد؛ به نحوی که انسان، هم آنچه را می خوتند خوب بفهمد، هم بتواند به خاطر بسپارد و هم قدرت بیان و بازگو کردن آن ها را برای دیگران داشته باشد.
این امور عباتست از:
- تمرکز حواس
- خلاصه نویسی
- تند خوانی
- یادداشت برداری
- طرح سوال، فکر روی مطالب
- نکات جنبی مربوط به زمان و مکان و شرایط و اصول مطالعه به طور اجمال، باید ارزش وقتی را که صرف مطالعه می شود دانست و بیشترین بهره را از مطالعه برد.
نکات یاد شده برخی به پیش از مطالعه مربوط می گردد، بعضی به هنگام مطالعه و بعضی هم به پس از مطالعه مربوط می شود.

منبع:
کتاب روش ها- جواد محدّثی