شخصی به یکی از خلفا مراجعه و در خواست کرد تا در بارگاه او به کاری گمارده شود. خلیفه از او پرسید: قرآ ن می دانی؟

او گفت: نمی دانم و نیاموخته ام. خلیفه گفت: از به کار گماردن کسی که قرآن خوانون نیاموخته، معذوریم.

مرد باز گشت و به امید دست یافتن به مقام مورد علاقه خود، به آموختن قرآن پرداخت. مدتی گذشت تا این که از برکت خواندن و فهم قرآن به مقامی رسید که دیگر نه در دل آرزوی مقام ومنصب داشت و نه تقاضای ملاقات و دیدار با خلیفه.
پس از چندی، خلیفه او را دید و پرسید: چه شده که دیگر سراغی از ما نمی گیری؟

آن آزاد مرد پاسخ داد: چون قرآن یاد گرفتم، چنان توانگر شدم که از خلق و از عمل بی نیاز گشتم.

خلیفه پرسید :کدام آیه تو را این گونه بی نیاز کرد؟ مرد پاسخ داد : (و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب…

هر کس تقوای الهی را پیشه کند ، خدا راه بیرون رفتن از سختی ها را برای او می گشاید . سوره طلاق آیات 2و3 )

(به نقل از : مجله موعود جوان ، سال چهارم ، شماره 26)