**امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
وَأَمّا ما سَأَلْتَ عَنْهُ مِنْ أَمْرِ الْوَقْفِ عَلى ناحِيَتِنا وَما يَجْعَلُ لَنا ثُمَّ يَحْتاجُ إِلَيْهِ صاحِبُهُ، فَكُلُّ ما لَمْ يُسَلَّمْ فَصاحِبُهُ فيهِ بِالْخِيارِ، وَكُلُّ ما سُلِّمَ فَلا خِيارَ فيهِ لِصاحِبِهِ، إِحْتاجَ إِلَيْهِ صاحِبُهُ أَوْ لَمْ يَحْتَجْ؛
حضرت مهدی(عليه السّلام) در جواب ابوالحسين محمّد بن جعفر اسدى فرمودند: از ما درباره ى اين كه فردى چيزى را براى ما وقف كرده، ولى خودش به آن محتاج شده است، پرسيده اى. حكم چنين فردى، اين است كه در آن چه براى ما وقف كرده، ولى تسليم ما نكرده، مختار است و مى تواند وقف را به هم بزند؛ ولى آن چه را، به خاطر تسليم، وقفش مسلّم شده است، ديگر نمى تواند برگرداند، خواه به آن احتياج داشته يا نداشته باشد.بحارالأنوار، ج53، ص182، ح11

—————————
**امام صادق علیه السّلام فرمودند:
تَصَدَّقَ رَسُولُ اللّه ِ (صلى الله عليه و آله وسلم) بِأموالٍ جَعَلَها وَقفا ؛
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله وسلم) اموالى را صدقه داد و آنها را وقف كرد .
دعائم الاسلام، ج 2، ص 341
—————————
**امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ لى اَبى: يا جَعْفَرُ! اَوْقِفْ لى مِنْ مالى كَذا وكذا النّوادِبَ تَنْدُبُنى عَشْرَ سِنينَ بِمنى اَيّامَ مِنى ؛
پدرم امام باقر عليه السّلام به من فرمودند: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان كن كه به مدّت ده سال در (منا) در ايام حجّ، بر من نوحه خوانى و سوگوارى كنند.
بحارالانوار، ج 46، ص 220
—————————
**امام علی علیه السّلام فرمودند:
ابتغاء وجه الله ليولجني الله به الجنة و يصرفني عن النار و يصرف النار عن وجهي يوم تبيض وجوه و تسود وجوه؛
امام علي (علیه السّلام) در يکي از وقفنامه هايشان انگيزه خود را چنين بيان مي کنند: [برای]رضایت خداوند[وقف کردم] تا به سبب آن مرا داخل بهشت برين فرمايد و از آتش دورم دارد و آتش را از صورتم دور فرمايد، در روزي که صورتهايي سفيد و صورتهايي سياه اند.
بحار الانوار، 184 / 103
—————————
**امام على عليه السّلام فرمودند:
خَيرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نَفسَهُ فِي سَبيلِ اللَّهِ يُجاهِدُ أعداءَهُ يَلتَمِسُ المَوتَ أوِ القَتلَ في مَصافِّهِ؛
بهترين مردم كسي است خود را در راه خدا وقف کرده و با دشمنان او به نبرد بر مي خيزد، و مرگ يا كشته شدن در ميدان نبرد را آرزو مي كند.
مستدرك الوسائل، ج 11، ص 17
—————————
**امام على عليه السّلام فرمودند:
اَلصَّدَقَةُ وَالْحَبسُ ذَخيرَتانِ فَدَعُوهُما لِيَومِهِما؛
صدقه و وقف دو ذخيره اند، آنها را براى روز قيامت قرار دهيد.
دعائم الإسلام، ج 2، ص 340
—————————
**پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
قال رسول الله (صلي الله عليه وآله وسلم) - لما سئل عن أرض من ثمغ -: احبس أصلها وسبل ثمرتها؛
رسول خدا (صلي الله عليه وآله) در پاسخ به سؤال درباره ي زميني از ثمغ فرمودند: اصل آن را وقف کن و ميوه (و حاصل) اش را (براي کساني که وقف آن ها کرده اي) وابگذار.
کنز العمال، 46150
—————————
**پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آلهفرمودند:
اذا مات ابن آدم انقطع عمله، الا في ثلاث، صدقة جارية، او علم ينتفع به، او ولد صالح يدعو له؛
هر گاه فرزند آدم بميرد عمل او قطع مي شود مگر از سه چيز: صدقه ي جاريه (وقف به عنوان نمونه اي از صدقه جاريه)، علمي که از آن سود برده شود يا فرزند صالحي که براي او دعا کند.
،وسائل الشيعه، 292 / 13
—————————
**پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الجنّه لکلّ تائب و الرّحمه لکلّ واقف؛
بهشت متعلق به توبه کاران است و رحمت متعلق به وقف گذاران است.
نهج الفصاحه، ح۱۳۳۲