عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَنَفِيَّةِ، قالَ: قالَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ صَلواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ: سَمِعْتُ رَسُولَ‏اللَّهِ صلى الله عليه و آله يَقُولُ:

قالَ اللَّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى‏: «لَأُعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ دانَتْ بِطاعَةِ إِمامٍ لَيْسَ‏ مِنِّي وَ إِنْ كانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي نَفْسِها بِرَّةً؛ وَ لَأَرْحَمَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ دانَتْ بِإِمامٍ عادِلٍ مِنِّي وَ إِنْ كانَتْ الرَّعِيَّةُ فِي نَفْسِها غَيْرَ بِرَّةٍ وَ لا تَقِيَّةً».

از محمد بن حنفيه (فرزند على عليه السلام) روايت شده است كه گفت: از اميرالمؤمنين عليه السلام شنيدم كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود:

خداوند عزوجل فرمود: هر رعيتى كه از امامى اطاعت كند كه از من نيست (يعنى تعيين شده و منصوب از طريق من نيست) و او را راهنماى دين خود قرار دهد را به يقين عذاب خواهم كرد، گرچه آن رعيت، خود نيك باشد و هر رعيتى كه از امام عادلى كه از من است پيروى كند و او را راهنماى دين خود قرار دهد را به يقين مورد لطف و رحمت قرار خواهم داد گرچه آن رعيت، خودش نيك و پرهيزكار نباشد.

منبع : بحار الأنوار، ج 36، ص 337، ح 200