پرواز کن که منتظر است آسمان هنوز
05 بهمن 1395
می‌سوزد از فراق شما باغبان هنوز
در سوگ داغ بیست گل ارغوان هنوز
سنگین شده است بغض و نفس‌ها به سینه‌ها
آتش زبانه می‌زند از عشقتان هنوز
آوار درد ریخته بر سینه‌هایمان
از چشم شهر می‌چکد اشک روان هنوز
مادر سؤال می‌کند از یوسفش … بگو …
دارد امید دیدن سروی جوان هنوز
در لابه‌لای آن‌همه آوار و زخم و درد
خاکستری بجاست از آن قهرمان هنوز؟
صفحات: 1· 2
