(( قَال رب اِشرح لی صدری ویسر لی امری واحلل عقده من لسانی یفقهوا قولی واجعل لی وزیرا من اهلی ))
( طه/29-25)

ا- اولویت در صحبت کردن درک مخاطب است، نه صرفا استفاده از کلمات زیبا.

2- به جای ترس و فرار از مسیولیت، امکانات و مقدمات آن را از خداوند بخواهیم.

3- دعا قبل از هرکاری راه گشاست.

4- یادمان باشد رسالت، با تندی و خشونت سازگار نیست. کار بزرگ، روح بزرگ می خواهد. گاهی این رسالت، تربیت یک امت است و گاهی تربیت فرزندی شایسته.