پرهیز از غیبت:
ولا یغتب بعضکم بعضاً أیحب أحدکم ان یأکل لحم اخیه میتا فکرهتموه (حجرات/12)؛
 از دیگران غیبت نکنید؛ آیا دوست دارید که گوشت برادر مرده خود را بخورید؟ البته از آن، کراهت دارید.
پرهیز از تمسخر:
لا یسخر قوم من قوم عسی ان یکونوا خیرا منهم (حجرات/11)
ای اهل ایمان! گروهی از شما گروه دیگر را مسخره نکند، چه بسا آن گروه دیگر بهتر از ایشان باشد.
پرهیز از وعده دروغ:
یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون (صف/2و3)؛
ای اهل ایمان! چرا چیزی را میگوئید که به آن عمل نمیکنید؟ اینکه چیزی را بگوئید که عمل بدان نمیکنید نزد خداوند گناهی است بزرگ.
پرهیز از عیب جوئی و هرزه زبانی:
ویل لکل همزة لمزة(همزه/1)؛
 وای بر هر عیبجوی هرزه زبان
پرهیز از گمان در همه چیز:
اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم(حجرات/12)؛
از بسیاری از گمانها دوری کنید، که بعضی از گمانها گناه است.
پرهیز از زیادی کنجکاوی در امور دیگران:
ولا تجسسوا (حجرات/12)؛
تجسس نکنید.