چگونه با اهل سنت وحدت داشته باشیم؟
پرسش
آیا وحدت با اهل سنت در روایات به آن اشاره شده است ، ما چگونه با آنان وحدت داشته باشیم در حالی که خلفای آنان بزرگترین ظلم ها را بر اهل بیت روا داشتند؟
پاسخ?
در این که خلفای اهل سنت بزرگترین ظلمها را به اهل بیت روا داشته اند شکی نمی باشد و روایات فراوانی در وجوب بیزاری از دشمنان و غاصبین خلافت اهل بیت و هتکان به ساحت حضرت زهرا آمده است که تردیدی در این مساله باقی نمیگذارد.
«بحار الانوار ج30 ص145 باب29»
حاکم نیشابوری از علمای اهل سنت روایت می کند که پیامبر گرامی فرمود:«اگر مردی پیوسته در حال نماز و روزه باشد اما دشمن و مبغض به اهل بیتم باشد وارد جهنم می شود»
«مستدرک علی الصحیحین ج2 ص83»
اما حساب پیروان خلفا از خود خلفا جدا می باشد و طبق ادله متعددی اهل بیت ما را ملزم ساخته اند که با آنان وحدت و همزیستی مسالمت آمیز داشته باشیم.
۱-پیروان خلفا و اهل سنت اگر چه ولایت و امامت امامان را قبول ندارند اما مسلمان هستند .
پیامبر گرامی فرمود:
«زمانی که مردم شهادت به وحدانیت خدا ( ورسالت من) دهند ( مسلمان هستند) وجان ومالشان محترم است»
«عیون اخبار الرضا،ج2 ص64»
امام صادق فرمود:
«اسلام شهادتین واقامه نماز وزکات وانجام حج وروزه ماه رمضان است اما ایمان معرفت ولایت امامان است وکسی که ولایت را نداشته باشد مسلمان گمراه است»
«الکافی،ج2 ص25»
حال که روشن شد اهل سنت مسلمان هستند مشمول روایات زیر میشوند:
امام صادق فرمود:
“کسی که حرمت واحترام مسلمان را نگه ندارد پرده ایمانش هتک شده است”
«بحار الانوار،ج71 ص227»
وفرمود:
“مسلمان برادر مسلمان است”
«لاختصاص،مفید،ص26»
وفرمود:
«مسلمان بر مسلمان شش حق دارد .وقتی او را ببیند سلام کند و وقتی مریض شد به عیادتش رود و زمانی که عطسه زند برایش دعای سلامتی کند و زمانی که بمیرد به تشییع جنازه اش برود و زمانی که از او درخواستی کند اجابتش کند و هر چه را برای خود دوست دارد برای او نیز دوست بدارد و هر چه را که برای او نمی پسندد برای او نیز نپسندند»
«امالی طوسی ص635»
آیا به مقتضای این ادله نباید با اهل سنت زندگی مسالمت آمیز داشت و آنان را با زبان و عمل مورد آزار و اذیت قرار ندهیم چنان که امام باقر فرمود:
«مسلمان کسی است که سایر مسلمانان از آزار زبانی و عملی او در امان باشند»
«الکافی ج2 ص234»
۲-روایاتی که صراحتا دستور به حسن معاشرت با اهل سنت می دهد؛
امام صادق درمورد اهل سنت فرمود:
«در تشییع جنازه انان شرکت کنید واز مریض های آنان عیادت کنید وحقوق آنان را ادا کنید چرا که اگر شما اهل ورع وراستگویی وامانت داری باشید وبا مردم خوب رفتار کنید آنان ( اهل سنت) می گویند این شخص شیعه جعفر است ومن خوشحال میشوم ومی گویند این ادب جعفر است که به شیعیانش یاد داده واگر غیر این باشد ناراحتی بر من وارد میشود ومی گویند این ادب جعفر است که به شیعیانش یاد داده است»
«الکافی،ج2 ص636»
در این مضمون نیز روایات متعددی آمده است
«وسایل الشیعه، ج12 ص5 باب 1»
«مستدرک الوسایل،ج8 ص309 باب 1»
آیا حسن معاشرت با اهل سنت چیزی جز عمل کردن به این روایات است!
۳-روایاتی که از لعن کردن علنی نسبت به مقدسات اهل سنت منع می کند نیز شاهد دیگری بر لزوم وحدت و حسن معاشرت با اهل سنت است.
امام رضا فرمود:
«مخالفان ما اخباری در فضایل ما جعل کرده اند وانان را بر سه قسم قرار داده اند یک قسم غلو در حق ما است،یک قسم کوتاهی در بیان مقامات ما است ویک قسم آن است که روایاتی جعل کرده اند که ما درآن روایات از دشمنانمان مذمت می کنیم وصراحتا از آنان نام می بریم…. زمانی که مردم این را ببینند آنان هم از ما مذمت وبدگویی می کنند»
«عیون اخبار الرضا،ج1 ص304»
روی این جهت امامان با کسانی که صراحتا از دشمنانشان نام می بردند وبیزاری می جستند برخورد می کردند چنان که شیخ صدوق روایت می کند:
«به امام صادق گفته شد ای فرزند رسول الله ما مردی را می بینیم که در مسجد صراحتا از دشمنان شما نام می برد و انان را سب و دشنام می دهد .امام فرمود:
«چرا چنین می کند خدا اورا لعنت کند ما را در معرض اذیت وآزار قرار میدهد»
«الاعتقادات،ص107»
۴-روایاتی که بر لزوم تقیه کردن صادر شده است نیز شاهدی دیگر بر این مدعا است.
امام صادق فرمود:
«نه دهم دین تقیه است و کسی که تقیه نمی کند دین ندارد»
«الکافی ج2 ص217»
امام کاظم فرمود:
«تقیه دین من و دین پدران من می باشد و کسی که تقیه نمی کند ایمان ندارد»
«وسائل الشیعه ج16 ص204»
به شهادت تاریخ و سیره نویسان سلاطین و خلفای مستبد همیشه از موضوع لعن برای قتل و عام و نابودی شیعیان استفاده می کرده اند چنان که صاحب کتاب منتظم می اورد:
« حکام و سردمداران قدرت هر وقت که می خواستند فردی شیعه مذهب را تعقیب و دستگیر کنند و سپس او را مجازات کنند به جرم فحش و ناسزا به ابوبکر و عمر بود»
«المنتظم ج 2 ص36»
ابن اثیر می اورد:
« در سال 407 در تمام شهر های افریقا شیعیان را به جرم سب و لعن شیخین ( ابوبکر وعمر) از بین بردند»
«الکامل ج9 ص110»
آیا نباید به مقتضای ادله تقیه کردن از لعن علنی خلفا دست بر داشت تا جان خود و سایر شیعیان را به خطر نیندازیم و با پیروان آنان به خوبی رفتار کرد؟
۵-روایاتی که در مورد اقتدا کردن به اهل سنت در نمازها وارد شده است نیز شاهد دیگری بر لزوم وحدت با اهل سنت است.
امام صادق فرمود:
«هرکس با آنان در صف اول به نماز بایستد گویی با رسول خدا در صف اول نماز گذارده است»
«الفقیه ج1 ص382»
وفرمود:
«اگر با اهل سنت نماز بگزاری خداوند گناهان تو را می آمرزد…»
«وسائل الشیعه ج8 ص299»
وفرمود:
«کسی که با انان در صف اول نماز بگزارد گویی پشت سر رسول خدا نماز خوانده است»
«الکافی ج3 ص380»
وامام خطاب به اسحاق بن عمار عرضه داشت؛
آیا با اهل سنت در مساجدشان نماز می خوانی؟
گفت آری
فرمود:
«با آنان نماز بگزار چرا که اگر با آنان در صف اول نماز بگزاری گویی در راه خداوند جهاد کرده ای و شمشیر کشیده ای»
«التهذیب ج3 ص277»
بنابراین وحدت و همزیستی مسالمت آمیز با اهل سنت مساله ای غیر قابل انکار است اما مباحث علمی و اثبات مظلومیت اهل بیت و…منافاتی با وحدت ندارد و ما نباید به بهانه وحدت از مسلمات تاریخی و ظلم هایی که توسط خلفا به اهل بیت رفته است چشم بپوشیم و آن ها را بازگو نکنیم.
ایت الله مکارم شیرازی می نویسد:
« انچه مضر به وحدت و اتحاد صفوف مسلمین است بحثهای جنجالی و تعصب اور و پرخاشگرانه است ولی بحث های علمی و منطقی که طرفین حدود و موازین علمی و منطقی را در ان رعایت کنند نه تنها مزاحم وحدت صفوف مسلمین نیست بلکه در بسیاری از مواقع به آن کمک می کند .
جمعی از دانشمندان شیعه و اهل سنت در یک گرد همایی بزرگ در کنار هم نشستند و بخشهای مهمی از مسایل مربوط به اختلافات اهل سنت و شیعه را مورد بررسی علمی قرار دادند ونتیجه آن بسیار جالب و چشمگیر بود زیرا در بسیاری از مباحث نظرها به هم نزدیک شد و اختلافها کمتر گردید و همه باور کردند که اگر این گونه بحثها ادامه یابد کمک شایان توجهی به کمتر کردن فاصله ها و وحدت صفوف می کند»
«پیام امام امیر المومنین ج1 ص334»
