کربلا محشر کبراست بیا تا برویم
تا ببینیم چه غوغاست بیا تا برویم

دیده ی سیر و سلوک از همه آفاق بگیر
( کربلا منتظر ماست بیا تا برویم )

پا بزن بر هوس و دست بکش از دنیا
کربلا آخر دنیاست بیا تا برویم

راه حج گر چه که بستند به ما غم نخوریم
کعبه ی اهل دل آنجاست بیا تا برویم

خواستی نعمت جاوید اگر بار ببند
میزبان حضرت زهراست بیا تا برویم

خوان مهمانی سالار شهیدان پهن است
“رحمت واسعه” پیداست بیا تا برویم

نور مصباح هدی، مرحمت فلک نجات
گوشه در گوشه هویداست بیا تا برویم

ساحل علقمه از عطر ابالفضل پر است
تا ببینیم چه زیباست بیا تا برویم

دامنی اشک بیاور که به دامان حرم
محفل گریه مهیاست بیا تا برویم

زینب از شام بلا آید و گوید غم دل
تا ببینی چه خبرهاست بیا تا برویم

بشنوی تا که حدیث سفر کرببلا
روضه خوان زینب کبراست بیا تا برویم

نو غزالان حرم را که شکسته پر و بال
وقت تسکین و تسلاست بیا تا برویم

از پی تسلیت مادر شش ماهه، رباب
که دل افسرده و تنهاست بیا تا برویم

گر شفا میطلبی از غم جان، این درگاه
مهد هفتاد و دو عیساست بیا تا برویم

دست خالی نرود هیچ کس از کوی حسین
پسر فاطمه آقاست بیا تا برویم

گرچه دست از تنش افتاد و علم از دستش
دستگیر همه سقاست بیا تا برویم

سید رضا موید خراسانی»