دیگر آنکه در نظام اسلامی، اگرچه رسم و سنت انتقاد و نصیحت مشفقانه به مسئولین، یکی از مواهب الهی و مفاخر اسلامی و مایه ي رشد و ارتقاء و پیشرفت امور و مصداق بارز فریضه ي امر به معروف است و باید در جامعه بماند و توسعه و کیفیت بیابد، ولی مخلوط کردن این کار مستحسن و لازم با اشاعه ي روحیه ي بدبینی و سوءظن به کارگزاران اصلی کشور و بدگویی از آنان که به تضعیف روحیه، یا تضعیف جایگاه آنان بینجامد، خطایی بزرگ و خیانت آمیز خواهد بود. اگر کسانی با گفتن و نوشتن یا رفتار متعمدانه ي خود، بذر شک و تردید نسبت به مسئولان بلندپایه ي کشور را در دلها بیفشانند و فضا و افق را تیره و یأس آور جلوه دهند، با هیچ توجیه و بیانی نمیتوان آنها را خدمتگزار و خیرخواه به حساب آورد. این کار در کشور ما که از نظامی اسلامی و انقلابی، و مسئولانی کاملًا مردمی، و ملتی بااخلاص و فداکار، و صمیمیتی بی نظیر میان مردم و مسئولان، و استعداد و ظرفیتی درخشان براي کار و پیشرفت، و حیثیتی برجسته در جهان و میان ملتهاي عالم برخوردار است، بی شک ضربه به آینده ي کشور وخیانت به آرمانهاي انقلاب محسوب میشود و گناهی نابخشودنی است.

1370/03/13-پیام به مناسبت دومین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره)