ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺳﻴﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ (ﺹ) ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻋﻠﻲ ﺟﺎﻥ! ﺑﻴﺎ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ، ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﻳﺠﻪ (ﺱ) ﻫﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﻳﺠۀ ﻣﻦ! ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﻴﺎ. ﺑﻌﺪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﮔﻔﺖ: ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ، ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻭﺍﺟﺐ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ، ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺍﺳﺖ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻟﺂﻥ ﺍﻭ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﺶ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺍﻭ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ، ﻭﻟﻲ ﻣﻦ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭘﻴﺶ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺍﺕ ﭘﺮ ﻭ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺸﻮﺩ. ﻋﻠﻲ ﺟﺎﻥ! ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ، ﻭ ﺍﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎﻥ (ﻉ) ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ (ﺹ) ﻫﻢ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺭﻭﻱ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ (ﻉ)، ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﻳﺠﻪ (ﺱ) ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺭﻭﻱ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ، ﻭ ﺑﺎ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﻟﺎﻃﺎﻋﺔ ﺑﻴﻌﺖ ﻛﻦ ؛ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﻧﺪﺓ ﻣﺮﺩﻡ، ﺭﺿﺎﻳﺖ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﻧﺠﺎﺕ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﺧﺪﻳﺠﻪ (ﺱ) ﮔﻔﺖ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ! ﺑﻪ ﺟﺎﻥ، ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺧﺮﻡ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺑﻴﻌﺖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮﻡ ﺟﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻓﺪﺍﻱ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻛﻨﻢ (ﺑﺤﺎﺭﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ، ﺝ18، 233).
این بیعت یک بیعت صحیح است.