سلام بر عاشورا (دلنوشته طلاب)
سلام بر عاشورا ، سلام بر پيكرهاي از هم جداي روي خاك ، سلام بر خواهر تنها مانده حسين(عليه السلام) ، سلام بر رقيه كه سر جدا شده ي پدر ديده.
غروب آن روز خورشيد از غروبي غم انگيز خبر مي داد. خون فرزند پيامبر (صلوات الله عليه) با شقايق درهم آميخت . اينك اين پيكر عريان حسين است كه برخاك كربلا افتاده است با هزار ستاره ي زخم و دختري كه به شيون و ناله افتاده است . خيمه ها شعله ور شده اند و شراره آتش مهمان دامن دختران شده.
آن طرف زينب پر از اندوه چشمي به قتلگاه دوخته و دنبال پيكر پاره پاره مي گردد . اين دختر زهر(سلام الله عليها)است كه به قتلگاه آمده است و بوي گل او را به سوي خود مي كشاند با دلي پر از غم و اندوه و چشمي پر از اشك مي رود شاخ و برگ ها را كنار مي زند.
اين دختر علي(عليه السلام) است كه دست به زير بدن پاره پاره برادر مي برد و سر به آسمان بلند مي كند و مي گويد خدايا اين قرباني را از آل محمد(صلوات الله عليه) قبول كن و رو به مدينه مي كند و اين نجوا را سر مي دهد :
اين كشته فتاده به هامون حسين توست
اين صيد دست و پا زده در خون حسين توست
زهرا خسروي طلبه سال اول
دلم گرفته آقاجان...
دلم به وسعت دنیا گرفته آقا جان
ازاین زمانه از اینجاگرفته آقا جان
دلم هوای رخت را نموده مولایم
دلم بهانه دریا گرفته آقا جان
کجایی مطلع فجر و طلوع صبح سپید
دلم برای همین ها گرفته آقاجان
شبم بدون نگاهت شبی گرفته و تلخ
نگاه کن که شبم هم گرفته آقا جان
گوشه چشمی به من کنید اماما که دلم
در انتظار ظهورت گرفته آقا جان
نفسم از سینه در نمی آید
غم هجران تو آخر گرفته آقا جان
کجا جزیره خضر است من نمیدانم
دلم برای همان جا گرفته آقاجـــان !
شاعر :محدثه صبری
نيايش، در طلب گشايش اندوهها
صحیفه سجادیه
ترجمه :
اى زداينده اندوه، و اى زايل كننده غم، اى بخشنده در دنيا و آخرت، و مهربان در هر دو سراى، بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و اندوه مرا بر طرف كن، و غمم را بزداى. اى يگانه، اى يكتا، اى بىنياز، اى كسى كه نزاده و زائيده نشده، و هيچ همتائى نداشته، مرا نگاه دار و پاك ساز، و گرفتاريم را بر طرف كن .
نيايش، در تذلل ب پيشگاه خداى عز و جل
صحیفه سجادیه
ترجمه :
53.اى پروردگار من، گناهانم مرا خاموش ساخته، و رشته گفتارم را بگسيخته است، زيرا حجتى برايم نمانده است، و از اين رو به بليه خود اسير، و به كردار خود در گرو، و در خطاى خود سرگشته، و از مقصد خود سرگردان و در راه درمانده ام هم اكنون نفس خويش را در موقف ذليلان گناهكار داشته ام: در موقف بدبختانى كه بر تو جرى شدهاند، و وعده ترا سرسرى شمرده اند.
نيايش، در مقام خوف و خشيت
صحیفه سجادیه
ترجمه :
50.خدايا، تو مرا كامل و بى عيب آفريدى، و در خردى پروردى، و از رنج بردن در طلب روزى بى نياز كردى.
خدايا، من در كتابى كه فرو فرستاده اى و بندگان را به آن بشارت دادهاى، يافته ام كه گفتهاى: «اى بندگان من كه در باره خود اسراف كرده ايد، از رحمت خدا نااميد مشويد، زيرا خدا همه گناهان را مى آمرزد» و پيش از اين از من اعمالى سر زده كه تو دانسته اى، و از من به آن داناترى. پس واى به رسوائى من از آنچه نامه تو بر من شمرده است! پس اگر نبود مواردى از عفو عالم گيرت كه به آن اميدوارم، خود را از دست مى دادم. و اگر كسى را ياراى فرار از پروردگارش مى بود، هر آينه من به گريختن از تو سزاوارتر بودم. و تو هيچ رازى در زمين و در آسمان از نظرت پوشيده نيست، و آن را در روز رستاخيز حاضر مى سازى، و از هر جزا دهنده و محاسبى بى نيازى.
نيايش، در مقام اصرار به طلب از خداى تعالى
صحیفه سجادیه
ترجمه :
52. اى خدائى كه چيزى در آسمان و زمين بر تو پوشيده نمى ماند، و چگونه بر تو پوشيده بماند - اى معبود من - آنچه تو خود آن را آفريده اى؟ و چگونه نشناسى آنچه را كه تو خود ساخته اى، يا چگونه از نظر تو غائب شود آنچه تو آن را به عنايت خود روبراه مى سازى؟ يا چگونه مى تواند از تو بگريزد كسى كه جز به روزى تو حيات ندارد؟ يا چگونه از تو نجات يابد آنكه در غير ملك تو راهى نمىيابد، منزهى تو! ترسندهترين خلق تو، در پيشگاه جلالت داناترين آنها نسبت به تو است، و خاضع ترين ايشان در مقام عظمت تو عاملترين ايشان به طاعت تو است، و خوارترين ايشان در نظر تو كسى است كه تو او را روزى مى دهى و او غير ترا عبادت مى كند.
نيايش، در تضرع و زارى
صحیفه سجادیه
ترجمه :
51.اى معبود من ترا مى ستايم و تو شايان ستايشى، در برابر احسان كاملت نسبت بمن، و فراوانى نعمتهايت بر من، و بسيارى عطايت در باره من، و بر رحمتى كه مرا به آن برترى دادهاى، و نعمتى كه بر من سرشار ساخته اى. زيرا چندان در باره ام احسان كرده اى كه شكر من از آن قاصر است. و اگر احسان تو نسبت بمن و سرشارى نعمتهايت بر من نمى بود، به احراز بهره خود و به اصلاح نفس خود نمى رسيدم. ولى تو در بارهام احسان آغاز كردى، و از رنج كوشش در كفايت امورم بى نيازم ساختى، و مشقت بلا را از من برگرداندى، و قضاى خوفناك را از من باز داشتى - اى معبود من - پس چه بسا بلاى مشقت بارى كه آن را از من برگرداندى! و چه بسا نعمت سرشارى، كه چشمم را به آن روشن ساختى و چه بسا احسان بزرگى كه از آن تو نزد من است!
نيايش در دفع مكر دشمنان و رد قهر و غلبه ايشان
صحیفه سجادیه
ترجمه :
49.اى معبود من - هدايتم كردى، پس راه صلاح را بگذاشتم، و در پى خواهش دل رفتم، و پند دادى، پس سنگين دل شدم و پند ترا ننيوشيدم، و عطاى جميل بخشيدى، پس نافرمانى كردم سپس آنچه را كه از آنم برگردانده بودى شناختم - چون تو آن را بمن شناساندى - پس آمرزش طلبيدم، تا از نافرمانيم در گذشتى، پس به گناه باز گشتم و باز در پرده غفارى و ستاريم بپوشيدى.
نيايش، در عيد اضحى و جمعه
صحیفه سجادیه
ترجمه :
48.خدايا اين، روزى مبارك و با ميمنت است و مسلمين در اطراف زمين تو در اين روز مجتمعند: مسئلت كننده و خواهنده و اميدوار و ترسنده ايشان، همه در يكجا براى نماز حاضر مىشوند، و ناظر در حوائج ايشان توئى. پس ترا به جود و كرمت و آسانى مسئلتم پيش تو - سؤال مىكنم كه بر محمد و آلش رحمت فرستى. و اى بار خداى، اى پروردگار ما - به عنوان آنكه پادشاهى و ستايش ترا است، و جز تو معبودى نيست و تو بردبار و بزرگوار و مهربان و نعمت بخش و صاحب جلال و اكرام و پديد آورنده آسمانها و زمينى از تو مىخواهم كه بهره و نصيب مرا سرشار سازى: از هر نيكى يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق طاعت يا خيرى كه بر محمد و آلش انعام مى كنى، و بوسيله آن بسوى خود هدايتشان مى نمائى. يا درجهاى كه پيش خود براى ايشان بلند مى سازى، يا بوسيله آن بهره اى از دنيا و آخرت به ايشان همى بخشى.
نيايش، در روز عرفه
صحیفه سجادیه
ترجمه :
سپاس خدائى را كه پروردگار جهانيان است .
خدايا سپاس ترا اى پديد آورنده آسمان ها و زمين اى صاحب بزرگى و اعزاز اى پروردگار پروردگاران، و اى معبود هر معبود و اى آفريننده هر مخلوق و اى وارث هر چيز. توئى آن خدائى كه چيزى به او نمىماند، و علم چيزى از او پوشيده نمىماند، و او به هر چيز محيط و همه چيز را نگهدار است. توئى خدائى كه نيست معبودى جز تو كه يكتاى بى همتاى فرد بى مانندى. و توئى خدائى كه نيست معبودى جز تو كه كريم به منتهاى كرم و عظيم در نهايت عظمت و بزرگ در كمال بزرگى هستى. و توئى خدائى كه نيست معبودى جز تو كه بلند مرتبه و در منتهاى بلندى مقام و شديد الانتقامى. و توئى خدائى كه نيست معبودى جز تو كه بخشنده و مهربان و دانا و بر حقيقت اشياء واقفى. و توئى خدائى كه نيست معبودى جز تو كه شنوا و بينا و قديم و آگاه بر اسرارى و توئى خدائى كه نيست معبودى جز تو كه كريمى، و در كرم از همه افزونى، و دائم و جاويدى.
نيايش، در روز عيد فطر و جمعه
صحیفه سجادیه
ترجمه :
كه چون از نماز باز مى گشت رو به قبله مى ايستاد و مى گفت:
اى كسى كه رحم مى كنى بر آنكه بندگان به او رحم نمى كنند. و اى كسى كه مى پذيرى كسى را كه كشورها او را نمى پذيرند. و اى كسى كه اصرار كنندگان درگاه خود را نااميد نمى سازى. و اى كسى كه دست رد بر سينه واثقان به محبت و پر توقعان در مسئلت نمى گذارى. و اى كسى كه هديه بى مقدار را بر مى گزينى، و در برابر اندك عملى كه برايت انجام دهند جزا مى بخشى. و اى كسى كه عمل كوچك را مى پذيرى و مزد بزرگ مى دهى. و اى كسى كه هر كس بتو نزديك شود به او نزديك مى شوى. و اى كسى كه هر كه از تو روى بگرداند او را بسوى خود مى خوانى. و اى كسى كه نعمت خود را تغيير نمى دهى و به انتقام شتاب نمى كنى، و اى كسى كه نهال كار نيك را به بار مى آورى تا آن را بيفزائى، و از كار بد در مىگذرى تا آن را ناپديد سازى.
نيايش، در وداع ماه مبارك رمضان
صحیفه سجادیه
ترجمه :
خدايا اى كسى كه در برابر احسان به خلق مزد نمى خواهى، و اى كسى كه از بخشش پشيمان نمى شوى، و اى كسى كه مزد بنده خود را افزون از عمل مى بخشى و برابر نمى دهى، نعمتت بى سابقه استحقاق، و عفوت به آئين تفضل، و عقوبتت عدل، و قضايت خير است اگر عطا كنى عطايت را به منت آلوده نمى سازى، و اگر منع كنى منعت از روى ستم نيست. هر كه ترا شكر گزارد جزاى شكر مى دهى، و حال آنكه تو خود او را به شكر ملهم ساخته اى و هر كه سپاس ترا بجا آورد پاداش مى بخشى در صورتى كه تو خود سپاس به او آموخته اى، پرده مىپوشى بر آنكه اگر مى خواستى او را رسوا مى ساختى، و بخشش مى كنى بر كسى كه اگر مى خواستى از او دريغ مى داشتى، در حالى كه آن دو از جانب تو سزاوار رسوائى و منعند. ولى تو كارهاى خود را بر پايه تفضل بنا نهاده اى، و قدرتت را بر آئين گذشت روان ساخته اى، و آنكه را عصيان تو كرده به حلم تلقى نمودهاى، و آنكه را در باره خود قصد ستم كرده مهلت داده اى.
نيايش، هنگامى كه ماه رمضان فرا مى رسيد
صحیفه سجادیه
ترجمه :
سپاس خدائى را كه ما را به سپاس خود رهبرى فرمود. و از اهل سپاس قرار داد، تا در برابر احسانش از شاكران باشيم، و ما را بر اين كار مزد نيكوكاران بخشد. و سپاس خدائى را كه دينش را بما عطا فرمود، و ما را به آئينش اختصاص داد، و در راه هاى احسان خود پويا ساخت، تا به سبب نعمتش بسوى سرمنزل خشنوديش بپوئيم: چنان سپاسى كه آن را از ما بپذيرد، و بوسيله آن از ما خشنود شود، و سپاس خدائى را كه ماه خود يعنى ماه رمضان، ماه روزه، و ماه اسلام، و ماه پاكيزگى، و ماه آزمايش و تصفيه و ماه بپاخاستن براى نماز را يكى از اين راه هاى احسان قرار داد: چنان ماهى كه قرآن در آن نازل شده، در حالى كه براى مردم چراغ رهبرى به حق، و نشانه هاى آشكارى از هدايت و تفريق ميان حق و باطل است. پس برترى آن را بر ساير ماه ها - به سبب احترام هاى فراوان و فضايل نمايان كه برايش قرار داد - آشكار ساخت.
همیشه آن چه در ذهن تو می گذرد ، اصلِ مطلق نیست...
کفشی که برای پای تو مناسب است ، ممکن است پای دیگری را زخم کند!
این ناعادلانه است که تمام دستورالعمل های زندگیمان را خودخواهانه درست بدانیم و آن را برای همگان بخواهیم !
همیشه آن چه در ذهن تو می گذرد ، اصلِ مطلق نیست…
نيايش، هنگام نگاه كردن به ماه نو
صحیفه سجادیه
ترجمه :
43. اى آفريده فرمانبردار، و اى پوينده گرم رفتار، و اى آمد و شد كننده در منازل تقدير، و اى متصرف در چرخ تدبير، ايمان آوردم به آن كس كه تاريكيها را بوسيله تو روشن كرد، و مبهمات را در پرتوت آشكار ساخت، و ترا نشانى از نشانهاى جهاندارى و علامتى از علامات پادشاهى خود قرار داد. و در چنبر فزونى و كاستى و طلوع و غروب، و تابندگى و گرفتگى مسخر ساخت. در همه اين احوال، تو او را مطيع فرمان، و بسوى ارادهاش شتابانى. منزه است او! چه شگفت انگيز است تدبيرى كه در باره تو بكار برده! و چه دقيق است آنچه در باره تو انجام داده: ترا كليد ماهى نو، براى كارى نو ساخته است.