سلام بر عاشورا ، سلام بر پيكرهاي از هم جداي روي خاك ، سلام بر خواهر تنها مانده حسين(عليه السلام) ، سلام بر رقيه كه سر جدا شده ي پدر ديده.
غروب آن روز خورشيد از غروبي غم انگيز خبر مي داد. خون فرزند پيامبر (صلوات الله عليه) با شقايق درهم آميخت . اينك اين پيكر عريان حسين است كه برخاك كربلا افتاده است با هزار ستاره ي زخم و دختري كه به شيون و ناله افتاده است . خيمه ها شعله ور شده اند و شراره آتش مهمان دامن دختران شده.
آن طرف زينب پر از اندوه چشمي به قتلگاه دوخته و دنبال پيكر پاره پاره مي گردد . اين دختر زهر(سلام الله عليها)است كه به قتلگاه آمده است و بوي گل او را به سوي خود مي كشاند با دلي پر از غم و اندوه و چشمي پر از اشك مي رود شاخ و برگ ها را كنار مي زند.
اين دختر علي(عليه السلام) است كه دست به زير بدن پاره پاره برادر مي برد و سر به آسمان بلند مي كند و مي گويد خدايا اين قرباني را از آل محمد(صلوات الله عليه) قبول كن و رو به مدينه مي كند و اين نجوا را سر مي دهد :
اين كشته فتاده به هامون حسين توست
اين صيد دست و پا زده در خون حسين توست
زهرا خسروي طلبه سال اول