خداشناسى در حوادث روزگار
حكمت 250خداشناسى در حوادث روزگار (اعتقادى)
وَ قَالَ [عليه السلام] عَرَفْتُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ الْعَزَائِمِ وَ حَلِّ الْعُقُودِ وَ نَقْضِ الْهِمَمِ .
و درود خدا بر او ، فرمود: خدا را از سست شدن اراده هاى قوى ، گشوده شدن گره هاى دشوار، و درهم شكسته شدن تصميم ها، شناختم.
بهترين عمل ها
حكمت 249بهترين عمل ها(اخلاقى، تربيتى)
وَ قَالَ [عليه السلام] أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ مَا أَكْرَهْتَ نَفْسَكَ عَلَيْهِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : بهترين كارها آن است كه با ناخشنودى در انجام آن بكوشي.
تقويت خوش بينى ها
حكمت 248تقويت خوش بينى ها(اخلاقى، اجتماعى)
وَ قَالَ [عليه السلام] مَنْ ظَنَّ بِكَ خَيْراً فَصَدِّقْ ظَنَّهُ .
و درود خدا بر او ، فرمود : چون كسى به تو گمان نيك برد ، خوشبينى او را تصديق كن.
ره آورد سخاوت
حكمت 247ره آورد سخاوت (اقتصادى، اجتماعى)
وَ قَالَ [عليه السلام] الْكَرَمُ أَعْطَفُ مِنَ الرَّحِمِ .
و درود خدا بر او ، فرمود: بخشش بيش از خويشاوندى محبت مى آورد.
هشدار از پشت كردن نعمت ها
حكمت 246هشدار از پشت كردن نعمت ها (معنوى)
وَ قَالَ [عليه السلام] احْذَرُوا نِفَارَ النِّعَمِ فَمَا كُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ .
و درود خدا بر او ، فرمود : از فرار نعمت ها بپرهيزيد ، زيرا هر گريخته اى باز نمى گردد.
كاستى قدرت و كنترل شهوت
حكمت 245كاستى قدرت و كنترل شهوت (اخلاقى، علمى)
وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا كَثُرَتِ الْمَقْدِرَةُ قَلَّتِ الشَّهْوَةُ .
و درود خدا بر او ، فرمود : هنگامى كه توانايى فزونى يابد، شهوت كاستى گيرد.
مسئوليت نعمت هاى الهى
حكمت 244مسئوليت نعمت هاى الهى(اعتقادى،اجتماعى)
وَ قَالَ [عليه السلام] إِنَّ لِلَّهِ فِى كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنْهَا وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهِ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : خدا را در هر نعمتى حقّى است، هر كس آن را بپردازد ، فزونى يابد، و آن كس كه نپردازد و كوتاهى كند، در خطر نابودى قرار گيرد.
روش صحيح پاسخگويى
حكمت 243روش صحيح پاسخگويى(علمى)
وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا ازْدَحَمَ الْجَوَابُ خَفِيَ الصَّوَابُ .
و درود خدا بر او ، فرمود : هر گاه پاسخ ها همانند و زياد شد ، پاسخ درست پنهان گردد.
ارزش ترس از خداوند
حكمت 242ارزش ترس از خداوند(اخلاقى، اعتقادى)
وَ قَالَ [عليه السلام] اتَّقِ اللَّهَ بَعْضَ التُّقَى وَ إِنْ قَلَّ وَ اجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللَّهِ سِتْراً وَ إِنْ رَقَّ .
و درود خدا بر او ، فرمود : از خدا بترس هر چند اندك ؛ و ميان خود و خدا پرده اى قرار ده هر چند نازك!.
آينده دردناك ستمكاران
حكمت 241آيندة دردناك ستمكاران (سياسى)
وَ قَالَ [عليه السلام] يَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَى الظَّالِمِ أَشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظَّالِمِ عَلَى الْمَظْلُومِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : روزى كه ستمديده از ستمكار انتقام كشد، سخت تر از روزى است كه ستمكار بر او ستم روا مى داشت.
غضب و ويرانى
حكمت 240غضب و ويرانى(اخلاقى، سياسى)
وَ قَالَ [عليه السلام] الْحَجَرُ الْغَصِيبُ فِى الدَّارِ رَهْنٌ عَلَى خَرَابِهَا .
قال الرضى و يروى هذا الكلام عن النبى (ص) و لا عجب أن يشتبه الكلامان لأن مستقاهما من قليب و مفرغهما من ذنوب .
و درود خدا بر او ، فرمود : سنگ غضبى در بناى خانه، ماية ويران شدن آن است.
(اين سخن از رسول خدا نقل شده است، و اينكه سخن پيامبر (ص) و على [عليه السلام] شبيه يكديگرند جاى شگفتى نيست براى اينكه هر دو از يك جا سرچشمه گرفته و در دو ظرف ريخته شده است).
زشتى سستى و سخن چينى
حكمت 239زشتى سستى و سخن چينى(اخلاقى، اجتماعى)
وَ قَالَ [عليه السلام] مَنْ أَطَاعَ التَّوَانِيَ ضَيَّعَ الْحُقُوقَ وَ مَنْ أَطَاعَ الْوَاشِيَ ضَيَّعَ الصَّدِيقَ .
و درود خدا بر او، فرمود: هر كس تن به سستى دهد، حقوق را پايمال كند، و هر كس سخن چين را پيروى كند دوستى را به نابودى كشاند.
مشكلات تشكيل خانواده
حكمت 238مشكلات تشكيل خانواده(اخلاقى، اجتماعى)
وَ قَالَ [عليه السلام] الْمَرْأَةُ شَرٌّ كُلُّهَا وَ شَرُّ مَا فِيهَا أَنَّهُ لَا بُدَّ مِنْهَا .
و درود خدا بر او ، فرمود: زن و زندگى همه اش زحمت و دردسر است و زحمت بارتر اينكه چاره اى جز بودن با او نيست.
اقسام عبادت
حكمت 237اقسام عبادت(عبادي، معنوى)
وَ قَالَ [عليه السلام] إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : گروهى خدا را به اميد بخشش پرستش كردند، كه اين پرستش بازرگانان است، و گروهى او را از روى ترس عبادت كردند كه اين عبادت بردگان است، و گروهى خدا را از روى سپاسگذارى پرستيندند و اين پرستش آزادگان است.
زشتى دنياى حرام
حكمت 236زشتى دنياى حرام(اخلاقى، اعتقادى)
وَ قَالَ [عليه السلام] وَ اللَّهِ لَدُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِى عَيْنِى مِنْ عِرَاقِ خِنْزِيرٍ فِى يَدِ مَجْذُومٍ .
و درود خدا بر او ، فرمود: به خدا سوگند! اين دنياى شما كه به انواع حرام آلوده است، در ديدة من از استخوان خوكى كه در دست بيمارى جذامى باشد، پست تر است!