حضرت امام محمد باقر (ع) فرمود:

كسيكه ركوع خود را تمام كند ، يعنى ركوع و سجودش را طول دهد ـ بر او وحشت قبر وارد نشود.

و نيز فرمود: هر كس در هر روز صد مرتبه بگويد لا اِله َِالا اللّهُ اَلْمَلِكُ الْحَقّ المُبين براى او امانى از قبر و از وحشت قبر است و در دنيا هيچ وقت فقير نمى گردد و درهاى بهشت بر او باز مى شود. و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد.

روزى هفتاد هزار مَلَك به زيارت او در قبر آيند تا روز نفخ صور، و هر كس عيادت كند مريضى را حق تعالى با او ملكى را موكّل فرمايد كه عيادت كند او را در قبرش تا وقتى كه وارد محشر شود.

حضرت رسول (ص) فرمود:

يا على شاد شو و مژده بده كه شيعيان تو در وقت مردن حسرت و وحشت قبر و اندوه و غم روز قيامت را ندارند.

(منازل الا خره : ص 23 )

روز میلاد امام حسین ( علیه السلام )
مجالی است برای پاسداری نام پاسدار این دلیرمردان روزگار و اسوه های ایثار .
سلام بر شما ، مالک اشترها و ابوذرهای زمان که مصداق حرّیت اباعبدالله اید.

حسین(ع) آئینه نور خدائی است
وجودش عین مصباح‌الهدایی است
اگر قرآن ناطق مرتضی(ع) بود
حسین(ع) ایجاز آن در نینوا بود
بخوان اجمال و تفضیل امامان
زخم یک جرعه زن با تشنه‌کامان
گرین یک جرعه از جام حسین(ع) است
نصیبت نور آفاق و شین و عین است
بنازم شور مرکب راندنش را
فراز نیزه قرآن خواندنش را
عبورش را ز خط آتش و خون
حضورش را در اوج هفت گردون
سپرافکندن شب را به پایش
طلوع صبح را در چشمهایش
غبار سم اسبش چون که خیزد
به مستی سرمه در چشم تو ریزد
شهامت شرح قاموس حسین(ع) است
شجاعت آستان بوس حسین(ع) است
شاعر : نادر بختیاری

 امیرالمومنین امام على علیه‌‏السلام فرمودند:

زُورُوا مَوتاكُم؛ فإنّهُم یَفرَحُونَ بِزِیارَتِكُم، ولْیَطلُبِ الرَّجُلُ حاجَتَهُ عِندَ قَبرِ أبیهِ واُمِّهِ بعدَما یَدعُو لَهُما.
اموات خود را زیارت كنید؛ چرا که آنان از دیدار شما خوشحال مى‏‌شوند؛ انسان باید حاجت خود را در کنار قبر پدر و مادرش (از خداوند) درخواست کند، پس از آنکه در حق پدر و مادرش دعا می‌کند.

«بحارالانوار، ج10، ص97 - خصال،ص 618»

 امام حسن علیه السلام فرمودند:

المسؤول حر حتی یعد ، ومسترق المسؤول حتی ینجز.
انسان تا وعده نداده ، آزاد است . اما وقتی وعده میدهد زیر بار مسئولیت میرود ،و تا به وعدهاش عمل نكند رها نخواهد شد .

(بحار الانوار،ج78،ص113)

 رسول اكرم صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله :

اَلجَنَّةُ بَناؤُها لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ وَ لَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ وَ مِلاطُهَا المِسكُ الأَذفَرُ وَ حَصباؤُهَا اللُّؤلُؤُ و َالياقوتُ و َتُربَتُهَا الزَّعفرانُ… ؛

ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست، گِل آن مُشك بسيار خوشبو و سنگريزه آن لؤلؤ و ياقوت و خاك آن زغفران است… .

نهج الفصاحه ص434 ، ح‏1327

امام على عليه السلام :

سَل عَنِ الرَّفيقِ قَبلَ الطَّريقِ، وَ عَنِ الجارِ قَبلَ الدّارِ؛

قبل از مسافرت ببين همسفرت كيست و پيش از خريد خانه ببين همسايه ات كيست.

کافی(ط-الاسلامیه) ج8 ، ص24 - نهج البلاغه ص405 ، نامه 31

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :

نِعْمَ السِّوَاكُ الزَّيْتُونُ مِنَ الشَّجَرَةِ الْمُبَارَكَةِ يُطَيِّبُ الْفَمَ وَ يَذْهَبُ بِالْحَفْرِ وَ هِيَ سِوَاكِي وَ سِوَاكُ الْأَنْبِيَاءِ قَبْلِي‏

چه خوب مسواكى است زيتون! از درختى پر خير و بركت كه دهان را خوشبو مى‏ كند و جِرم دندان را از ميان مى ‏برد. اين مسواك من و پيامبران پيش از من است.

مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج‏1، ص 369 ،ح885 -شبیه این حدیث مكارم الاخلاق ص 49

امام صادق عليه السلام :

تَسبيحُ فاطِمَةَ عليهاالسلام فى كُلِّ يَومٍ فى دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَىَّ مِن صَلاةِ اَلفِ رَكعَةٍ فى كُلِّ يَومٍ؛

تسبيحات فاطمه زهرا عليهاالسلام در هر روز پس از هر نماز نزد من محبوب تر از هزار ركعت نماز در هر روز است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 3، ص 343، ح 15

امام صادق (علیه السلام) فرمود :

روزه ماه رمضان ذخیره بنده برای روز قیامت است ، هیچ بنده ای در ماه شعبان روزه زیاد نمی گیرد مگر اینکه خداوند امور معیشتی اش را اصلاح میگرداند و شر دشمنش را بر طرف می نماید ، هرکس یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد کمترین پاداشش این است که بهشت بر او واجب میگردد.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۳۹

حضرت صادق علیه السلام فرمود :

هر کس از دوستان ما باشد به ‏همسرش بیشتر اظهار محبت می کند.

بحار جلد 103 ص 223

حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند :

به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان بر شما نیکی کنند و از زنان مردم دیده بپوشانید تا زنانتان پاک دامن بمانند.

امالی صدوق ص 364 به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

 امام صادق علیه السلام :

إذا أرادَ أَحَدُكُم أَن يُستَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ و َليَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه‏َ لا يَرفَعُ إِلَيهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛

هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده‏اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى ‏رود.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31

وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاتُسرِفُوا اِنَّهُ لايُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ.
اعراف/31
و بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد خداوند اسراف كنندگان را دوست ندارد.

پیامبر(ص) فرمود:

هر که درختی بنشاند، به اندازه میوه ای که از آن درخت به عمل می اید، پاداش برای وی ثبت می شود».

نهج الفصاحة، ص707