به همت مسئولين مدرسه علميه امام خميني(ره) همايش وقف برگزار گرديد.
در اين همايش كه با حضور خيرين مدرسه برگزار شد سركار خانم قاسمي از اساتيد حوزه به ايراد مطالبي با عنوان وقف پرداخته و فرمودند: وقف از دير باز وجود داشته است راه انس با خدا خدمت به خلق است. امام علي (عليه السلام) در حديثي مي فرمايند: هر كس در پي برآوردن نياز برادرش برآيد ، خدا حاجت او را برآورده مي نمايد.
ايشان در ادامه به پيامدهاي دنيوي تلاش در جهت كار گشايي ديگران پرداخته و كارگشايي خدا در دنيا ، خلوص ايمان، محبوبيت نزد خدا، شادماني پيامبر(صليالله عليه وآله) ، قبولي اعمال و اندوه زدايي در قيامت را از جمله اين پيامدها دانسته و ياد آور شدند وقف در حوزه علم و دانش به دليل اهميت فراگيري علم و آگاهي مردم از جايگاه ويژه اي برخوردار مي باشد كه واقفان در اين عرصه حقيقت آن را درك نموده و در اين امور خير سرمايه گذاري نيكويي انجام داده اند.
در ادامه برنامه دلنوشته طلاب به جهت تقدير از مقام و عمل واقفان قرائت شده و برنامه با ذكر دعا و مداحي به مناسبت شهادت امام حسن عسگري (عليه السلام) به پايان رسيد.

به همت واحد تبليغ مدرسه علميه امام خميني(ره) همايش تبليغ و بصيرت ديني برگزار گرديد.
در اين مراسم كه مبلغين شهرستان و مدرسه علميه و دانش آموختگان حضور داشتند. سركار خانم علي بيگي از فارغ التحصيلان و مبلغين مدرسه علميه به ايراد سخنراني پيرامون بصيرت ديني و ولايت فقيه پرداختند.
ايشان فرمودند : به آگاهي و بينش ديني بصيرت ديني گويند كه يك مبلغ زماني مي تواند به امر تبليغ بپردازد كه بصيرت ديني داشته باشد. ايشان با اشاره به جايگاه ولايت فقيه در جامعه عنوان داشتند كه ولي در جامعه اول خداوند بعد پيامبران بعد ائمه معصوم (عليهم السلام) و بعد از ايشان ولي فقيه مي باشد كه مشروعيتش را از خداوند و مقبوليتش را از مردم دريافت مي نمايد . با آگاهي از اين جايگاه خاص اعتقاد به ولايت بايد در خانواده ها تقويت شود تا جلوي فتنه، فتنه گران گرفته شود.

دلدار یاران آمده

ساقيا جامي بده دلدار ياران آمــــــــــــــده
بر كوير تشنه دل ابر باران آمـــــــــــــــده
جام راپرکن زمي تا سازگارآيد مــــــــــــرا
چون به جمع عاشقان معشوق جانان آمده
دل به هوش آید زعطر وبــــــــــــــــوی او
آن كه دردل جاي اوست ازنزد جانان آمـده
با شراب ناب ناب پاك كن زمن زنگـــــاردل
چون زبهر اين دلم دلدار مهمان آمــــــــده
مي كنم تقديم او جان را اگر خواهدزمــــن
چون به جمع عاشقان معشوق خوبان آمده
من مريد و او مراد و رهنمــــــــــــــــاست
سوي گمراهان ره ، او رهنمايان آمـــــــده
بادة عشقش به جوش آورده اين جان مرا
باده نوش جان من پر كرده پيمان آمـــــده
محفل انس مريدانش شده بـــــــاغ بهشت
گل ز گلزار بهشت در اين گلستان آمـــــده
همزمان با مهر برآمد فروغ ماه مهــــــــر
روشني بخش جهان دراين شبستان آمــده
غم رها سازيد و از شادي دل را پر كنيـــد
در صف دلدادگان دلدار خوبان آمــــــــــده
سبزه می رویدوگل دررقص باباد صباست
من يقين دارم به باغ بوي بهاران آمــــــده
شيعيان درشوروشادي دشمنان دين درغم
از براي دين حق، يار و نگهبان آمــــــــده
در طرب جمع محبّان تا به صبح صادقنـــد
صادق آل محمد(ص) سوي ياران آمــــــده
شاكرم بر درگه حق زين سعادت تا ابــــــد
چون براي مؤمنان سردار ايمان آمــــــــده
لطف واحسانش بي حدمن به لطفش راجيم
شافع روز جزا از روي احسان آمــــــــــده

سال عام الفيـــــــل در ماه ربيع
گشت جهان روشن با نوري وسيــــع
شهر مكه مطلع نور خـــــــــــدا
غرق در شادي تمام انبيـــــــــــــــــا
خاندان هاشمي مسرور و شــــاد
هر ستمگر لرزه بر جانش فتــــــــــاد
كاخ كسري سخت لرزيد و شكســـــت
وحشتي بر خواب نوشروان نشســـت
گشت خاموش آتش آتشكــــــــده
بت به زير افتاد در هر بتكــــــــــــده
سرنگون در كعبه بت هايش شده
خشك اندر ساوه دريايش شــــــــــده
آري آمد منجي اهل هـــــــــــدي
رهنماي خلق بر راه خـــــــــــــــــــدا
خاتم پيغمبران زائيده شــــــــــد
بر جمالش نور حق تابيده شـــــــــد
او كه در انجيل احمد نـام داشت
جد او نام محمد را گــــــــــــــذاشت
كل اوصاف نكو جمعنـــــد در او
عاجزند اوصاف انـــــــدر وصف او
او كريم و رحمه للعالميـــــــــــــــــن
مهربان است و رحيم است و امــين
صبر و حلم او به عالم شهره بــــود
او نظيف و طاهر اما ساده بـــــــود
عابد و زاهد، عليم است و دليــــــــر
حسن خلق او به عالم بي نظيــــــــر
قبل بعثت فكر و ذكر او خــــــدا
بود عبادتگاه او غار حــــــــــــــــرا
تا كه آمد پيك حق از پيش يـــــــــــار
گفت محمد خوان به نام كردگــــــــار
جامه ختم رسالت را بپــــــــــــــــوش
بادة جشن نبوت را بنــــــــــــــــوش
حكم و فرمان رسالت آمــــــــــــــــده
رمز انذار و بشارت آمــــــــــــــــــده
کرد طلوع خورشيد چون از كوه نور
جهل و كفر و بت پرستــي گشت دور
با تمام ظلم و جور كافـــــــــــــــــــران
گشت پيروز جبهه حق بــــــــــــاوران
شاكريم بر درگه رب عظيـــــــــــــــــم
كو عطاكرده به ما كل نعيـــــــــــــــــم
آري آري او عنايت كـــــــــــرده است
بندگان خود هدايت كــــــــــــرده است
دين اسلام بهترين دين هــــــــــــــــــا
اكمل برنامه ها قرآن مـــــــــــــــــــــا
با محمد خاتم پيغمبـــــــــــــــــــــــران
او فرستاده براي مؤمنـــــــــــــــــــان
آن محمد كو جمـــــــــــال خلقت است
او كه در پاكي كمــــــال عصمت است
خاندانش بهترين مردمـــــــــــــــــــان
آيه تطهير هست در شانشــــــــــــــان
باز مي گوييم همه شكر خــــــــــــــدا
كاين سعادت كرده او بر ما عطــــــــا
دين ما اسلام و مذهب شيعـــــه است
پيرو دين محمد بيمــــــــــــــــه است
عاشقيم بر دين حق از خرد و پــيــــر
اي خدا اين عشق را از ما مگيــــــــر
شافع ما احمـــــــــــــد و اولاد اوست
اهل و بيتش را زجان داريـــــم دوست
چو ن كه راجي عشق او دارد بــه دل
در قيامت پس نمي گردد خجـــــــــــل

امروز ما به بار نشستن انقلاب اسلامی مان را مرهون ” وحدت” امت اسلامی هستیم و به ثمررسیدن خون شهیدان را در سایه اتحاد ملت ایران با محوریت ” ولایت فقیه” و رهبری امام راحل مان می دانیم، که ما را در سایه ی اسلام وبر پایه ی ایمان، جمع کرد و هدایت نمود.
گرامی باد هفته ی وحدت، که درآن پبمان ها استوارتر می گردد ، دست ها وبازوها درهم قرار می گیرد ، چهره ها بر یکدیگر لبخند پبروزی و صفا می زند ، قشرها همه باهمند ، امت، یکپارچه و منسجم است و شیعه و سنی، به یاد سالروز میلاد رسول گرامی اسلام، با هم و در کنار هم، در یک راه و به سوی یک هدف سرود وحدت می خوانند.
قبله ی مشترک، رسول مشترک، کتاب واحد و رهبر واحد، وحدت بخش قشرهای این امت شهید است.
گرامی باد هفته وحدت، سالروز ولادت پبامبر رحمت و مربی انسانها و سفیر گرانقدر الهی به سوی مردم.
گرامی باد هفته وحدت که در بردارنده ولادت ششمین پبشوای شیعه است. گرامی باد هفته ی وحدت، که خنثی کننده ی توطئه های دشمنان، درمسیر تفرقه افکنی است.
گرامی باد هفته وحدت، که هفته نور و سرور، و ایام شادی و همبستگی است.
گرامی باد هفته وحدت که ملت ما را منسجم تر می کند،
و امتمان را با رهبر خود پبوندی مجدد می زند،
گرامی باد این هفته که بازوها را با هم گره زده ، توان ها را درجهت واحد و بر ضد دشمن متجاوز به کار می گیرد.
گرامی باد هفته وحدت ، که پبام” رسالت” و ندای ” امامت” رابه گوش متجاوز، به کار می گیرد.
هفته ی وحدت ، چتری مبارک ازایثار و فداکاری بر مردم است.
چشمه ساری از معرفت و شعور، در کام تشنه ی خلق خداست.
سایه ساری آرامش بخش ، دل انگیز و روح پرور برای هموطنان مسلمان ماست.
الهام بخش حرکت و انسجام و اخلاص است.
زداینده ی کینه ها ، کدورت ها ، خودخواهی ها ، گروه گرائی ها ، تعصب ها ، ملیت پرستی ها ، فرقه بازی ها و تفرقه جوئی هاست.
هفته ی وحدت، ایام میثاق با خون شهیدان است.
هفته ی پبمان با راه اسلام و خط امام فقیدمان ، حضرت روح الله (ره ) است.
هفته ی درس آموزی از کلاس معلم بشریت ، حضرت ختمی مرتبت(ص) است که به برکت میلادش چهره ی جهان دگرگون شد ، شرک ها به توحید مبدل گشت ، عبادت خدا جای اطاعت از طاغوت ها را گرفت ، نفاق ها به یکرنگی گرائید و خصومت ها و دشمنی های چندین ساله، به ” اخوت اسلامی” تبدیل شد ، مهاجر و انصار، برادر شدند و عرب و عجم، یار هم گشتند و سفید و سیاه برابر گردیدند.
دراین هفته ، رسالتمدار بزرگ، حضرت محمد بن عبدالله (ص) دیده به جهان گشود تا نعمت خدا، بربندگان تکمیل شود ، راه از چاه باز شناخته گردد و مردم در سایه نبوتش ، از ضلالت به هدایت ، از ظلمت به نور و از تفرقه به وحدت برسند.
اکنون نیز، که هزار و چهارصد از آن تاریخ می گذرد ، ملت ما ، در سالگرد این میلاد مقدس، پرشکوهترین مراسم ، گرم ترین مجالس و باصفا ترین تجمعات را به پا می دارند تا روح اخوت اسلامی درپبکره ی اجتماع ، بیش از پیش زنده شود.

نام: جعفر (به معنى نهر جارى پرفايده)
كنيه: ابو عبداللّه
لقب: صادق
نام پدر: حضرت محمد بن على (ع)
نام مادر: معروف به ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابى بكر
تاريخ ولادت: يكشنبه 17 ربيع الاول ، سال 83 هجرى
مكان ولادت: مدينه
مدت عمر : 65 سال
علت شهادت: مسموميت
قاتل : منصور دوانيقى (خليفه عباسى )
زمان شهادت: يكشنبه 25 شوال ، سال 148 هجرى
مدفن مطهر: قبرستان بقيع ( مدينه )

صفحات: 1· 2

ازآنجاييكه دوران كودكى، دوران شكل گيرى شخصيت، منش و خصوصيات اخلاقى و رفتارى هر فردى اسات،لذا كودك در اين دوران نياز به مراقبت ويژه و تربينت صحيح و سالم دارد.
انبياء الهى نيز از اين امر مستثنى نبوده و از آن جايى كه اينان، بالاخص حضرت رسول اكرم(ص) در دستگاه خلقت براى اهداف بلندى خلقت يافته و قدم به عرصه وجود نهاده بودند، لذا تحت تربيت و مراقبت خاص الهى قرار داشته و توسط ملايكه و فرشتگان الهى مراقبت مى شدند. به اين حقيقت در رواياتى تاكيد شده است. امام محمد باقر(ع) در تفسير آيه شريفه «الا من ارتضى من رسول فانه يسلك من بين يديه و من خلفه رصدا» فرموده اند:
خداوند براى پيامبرانش فرشتگانى را مى گماشت تا اعمالشان را احصاء كرده و رسالتشان را به آنها ابلاغ كنند و در رابطه با پيامبر اسلام(ص) نيز خداوند فرشته اى بلند مرتبه را از هنگام از شير گرفته شدن پيامبر به بعد بر او متوكل كرد تا او را به سوى خوبيها و فضايل اخلاقى رهنمون ساخته و از بديها و رذايل اخلاقى باز دارد و بارها اتفاق مى افتاد كه فرشنه مذكور در زمان جوانى و قبل از رسيدن به مقام رسالت، او را با كلام «السلام عليك يا محمد يا رسول الله» خطاب مى كرد و حضرت مى پنداشت كه اين صدا از سنگ و زمين برمى خيزد، لذا تفحص و تامل مى كرد و چيزى نمى ديد.»
على (ع) نيز در اين باره فرموده اند:
«لقد قرن الله به(ص) من لدن ان كان فطيما اعظم ملك من ملائكة يسلك به طريق المكارم و محاسن اخلاق العالم ليله و نهاره…
هنگامى كه از شير گرفته شد خدا بزرگترين فرشته از فرشتگانش را شب و روز همنشين او فرمود تا اينكه راههاى بزرگوارى را پيمود و خويهاى نيكوى جهان را فراهم نمود.»
و از ائمه معصومين عليهم السلام در تفسير آيه «و كذلك اوحينا اليك روحا من امرنا ما كنت تدرى ما الكتاب و لا الايمان» روايت شده است كه فرموده اند: اين روحى كه خداوند در اين آيه از آن نام مى برد، مخلوقى بزرگتر از جبرئيل و ميكائيل است كه همراه پيامبر بوده و وى را راهنمايى نموده و راه صواب را نشانش مى داد و بعد از پيامبر نيز همراه ائمه معصومين بود.
و از آثار مراقبتهاى الهى اين بود، كه حضرت رسول از سنين آغازين حياتش موحد بود و بدون محافظه كارى، دشمنى اش را با بتها اعلام مى نمود، از گوشت حيواناتى كه در مقابل بتها و به نام بتها ذبح مى شد، تناول نمى كرد. مراقب رفتار و كردارش بود. هرگز با مردم مكه و بزمهاى شبانه و عيش و نوشهاى آنها ميانه اى نداشت، مانند ساير كودكان به تفريح و لهو و لعب توجهى نمى نمود. آداب و رسوم خرافى كه ميان اعراب جاهلى و به خصوص مردم مكه و قريش معمول بود، او را رنجور مى ساخت. لذا از آنها كنار مى گرفت و روى به خارج شهر مينهاد و در افكار عميقى فرو مى رفت.
و لذا حضرت اميرالمؤمنين(ع) پيامبر اكرم(ص) را اينگونه توصيف مى كند:،
«خير البرية طفلا و انجبها كهلا و اطهر المطهرين شيمة:
در كودكى شايسته ترين مخلوق و در سن كهولت نجيب ترين و كريمترين آنان بود، اخلاقش از همه پاكان، پاكتربود.» به هر ترتيب واضح است، براى كسى كه جهت اتمام مكارم اخلاق مبعوث شده است، لازم است خودش در مكارم اخلاق يكه آفاق باشد و لذا پيامبر اسلام در محاسن اخلاقى يگانه دوران بود، به طورى كه دشمنان نيز به كمالات و محسنات اخلاقى وى معترف بودند.
پيامبر گرامى اسلام(ص) در دوران قبل از رسالت، به صداقت و امانت و عقل و فطانت معروف و مشهور بود، او را به نام«محمد امين» مى خواندند، به صداقت و امانتش اعتماد فراوان داشتند، در بسيارى از كارها به عقل او اتكامى كردند.
آرى، تاريخ پرافتخار حيات پيامبر اكرم از كودكى تا بعثت، سراسر بر پاكى نفس و طهارت باطن، آراستگى ظاهر و عزت و كرامت حضرتش گواهى مى دهد.

ميلاد پيامبر اكرم(ص)
سرانجام پس از قرنها، انتظار عالم خلقت به سر آمد و بزرگ هدايتگر انسانها پا به عرصه و جود نهاد. برترين مخلوق خدا ظاهر شد، باران «رحمة للعالمين» باريدن گرفت، چشمه رافت و هدايت فيضان كرد و نور محمدى عالم ملك و ملكوت را منور نمود. در شهرى كه شرافتش را از و لادت او دريافت كرد، چشم به جهان گشود :
«لا اقسم بهذا البلد ، و انت حل بهذا البلد:
اى پيامبر چون تو در اين شهر هستى به اين شهر قسم مى خورم.»
امام على(ع) در رابطه با مكان تولد پيامبر فرموده اند: «مولده بمكة»
مكه اين شهر امن خدا، زادگاه آخرين سفير الهى بر خلايق گرديد. شهرى كه بواسطه دعاى ابراهيم محل امان و امن همه موجودات اعم از نبات و حيوان و انسان گرديد:«و اذ قال ابراهيم رب اجعل هذا البلد آمنا»
تعبير قرآن در آيات ابتداى سوره بلد نشان مى دهد كه مكه به خاطر اقامت پيامبر در اين شهر و تولدشان درآن، شرافت يافته و مورد قسم خداوند واقع گشته است.
ولادت رسول اكرم را در عام الفيل معادل سال 570 ميلادى گفته اند. روز ولادت ايشان 17 ربيع الاول بود .
امام على (ع) در خطبه اى ميلاد پيامبر(ص) را اينگونه توصيف مى كنند:«كريما ميلاده» پيامبرى كه براى كرامت بخشيدن به انسانها مبعوث شده و غايت بعثت او انحصار در تتميم مكارم اخلاقى دارد، ميلاد او نيز همواره با كرامت و به دور از هر دنائت و پستى بوده است.
برنامه انبياء تكريم انسانهاست. و چون دين اسلام اتم و اكمل اديان است و پيامبر -اكرم انبياء- براى تتميم كرامتها پا به عرصه وجود نهاده است، لذا در عالم وجود، ميلادى كريم تر از اين ميلاد رخ نداده است.چ
با ميلاد پيامبر(ص) حوادث شگرف و تحولات عجيبى در زمين و آسمان پديد آمد. در روايتى از امام صادق(ع) نقل شده كه ابليس در آسمان هاى هفتگانه رفت و آمد مى كرد وقتى عيسى(ع) متولد شد ابليس از سه آسمان محروم گرديد، و در چهار آسمان ديگر آمد و شد داشت و با تولد پيامبر اكرم(ص) از رفت و آمد هفت آسمان محروم و ممنوع گرديد و ستارگان آسمان، شيطان را از آسمان مى راندند.
حوادثى نيز در زمين رخ داد. از جمله آنها به لرزه درآمدن ايوان كسرى و فرو ريختن چهارده كنگره آن، خاموش شدن آتشكده فارس، خشك شدن درياچه ساوه، سرنگون شدن بتها و اتفاقات ديگرى كه در كتب تاريخ اسلام به تفصيل بيان شده است.

خصوصيات مهم پيامبر اسلام و ديگر انبياء الهى اصالت خانوادگى آنان است. هيچ يك از انبياء الهى از خاندانى بدنام و فاسد و هرزه برنخاسته اند و همگى آنها به خوشنامى و كرامت اشتهار داشتند، كما اينكه بعد از تولد حضرت عيسى مردم به حضرت مريم گفتند:
«يا اخت هارون ماكان ابوك امرأ سوء و ما كانت امك بغيا:
اى خواهر هارون پدرت مرد بدى نبود و مادرت نيز بدكاره نبود.»
اين سيره مستمر انبياء و خاندان آنان بوده است كه همگى در بين مردم به پاكدامنى و كرامت نزاهت و خوشنامى مشهور بوده اند.
اما در ارتباط با توجيه اين امر مى توان به دو نكته اشاره كرد:

صفحات: 1· 2

آی آسمان! مبارک بادت این روز و همه روز!

چه هدیه ای آورده ای خاک نشینان مفلوک را؟!
این عطر حضور کیست که عرش را به هیجان آورده است!
ایام به کام، ای درخت نبوت، طوبای صداقت! شاخه هایت پر بار که امروز گل کرده ای به وجود زیباترین مولود هستی؛ مولود حرم، مولود آستانه عفت و ایمان! می خوانمت به نام تمام زیبایی ها!
مولود زیبای آمنه علیهاالسلام ، اینک این آغوش پرندین حضرت جبریل علیه السلام است که تو را به گلگشت و تفرّج آسمان می برد.
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که پیشانی ارادت بر خاک نهادی تا شکوه بندگی را به جای آوری!
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که مادر را سلام گفتی و فرشتگان به تحسین جمال بی مثالت پرداختند.
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زمین از نعمت حضورت در کاینات برخوردار شد و آسمان به میزبانی زمین غبطه خورد.
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که خانه دوست، آکنده از عطر عاشقانگی ها شد و نجوای نمازت، دل از آسمان ربود!
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زبان به حمد و یگانگی خداوند گشودی و عطر توحید، کوچه های مکه را فراگرفت!
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زخم بی شمارت، عشق را به تماشا فرا خواند و عاشقانگی از افسانه به حقیقت پیوست!
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که غربت، به قصد قربت برگزیدی و برکت وجودت، تاریخ را به مبدأی از نور، راهنما شد.
درود خداوند بر تو باد؛ مادامی که حیات در کاینات باقی است.
میلادت مبارک، یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله .

سخن مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در مورد نهم دی ماه
حادثه نهم دی ماه بایستی حفظ شود این حادثه بزرگ را بایستی گرامی داشت.

به همین منظور به همت مسئل تبلیغات سرکار خانم خانی همایش تبلیغ و بصیرت دینی با حضور مبلیغن حوزوی و غیر حوزوی، دانش آموختگان و ائمه جماعات مدارس دخترانه، مورخ 08/10/1393 در سالن اجتماعات مدرسه علمیه امام خمینی (ره) بر گزار می شود.

همه روز، روزه بودن، همه شب نماز کردن همه ساله حج نمودن، سفرحجاز کردن
ز مدینه تا به کعبه سر و پا برهنه رفتن دو لب از برای لبیک به وظیفه باز کردن
به مساجد و معابد همه اعتکاف جستن ز ملاهی و مناهی همه احتراز کردن
شب جمعه ها نخفتن به خدای راز گفتن ز وجود بی نیازش طلب نیاز کردن
به خدا که هیچ کس را ثمر آن قدر نباشد که به روی نا امیدی در بسته باز کردن

هفته وقف گرامی باد.

هنر نظام جمهوری اسلامی از بدو پیروزی تاکنون این بوده است که از بحران ها حداکثر تجربه آموزی و فرصت ‌سازی را به دست آورده است. فتنه سال ۸۸ به رغم تلخی آن، توانست باز تولید روح اسلام انقلابی را در کشور نهادینه نمایند و پیوند نسلی در متن فتنه اتفاق افتد. بازخوانی سیره امام خمینی به عنوان بنیانگذار انقلاب اسلامی یکی از رهاوردهای فتنه ۸۸ بود به صورتی که شأن نزول سخن امام و مستند کردن آنها به حوادث دهه اول انقلاب اسلامی باعث شد، نسل امروز این حادثه را امری تکراری ‌بینند که مشابه آن قبلاً اتفاق افتاده است. گویی سخن امام در سال‌های ۵۹ و ۶۰ (در قضیه لیبرال‌ها، بنی صدر، منافقین و …) سخن امروز رهبری است و هیچ چیز عوض نشده است. اما فتنه سال گذشته درس‌ها، پندها و عبرت‌هایی برای نظام و ملت داشت که نباید آن را به ورطه فراموشی سپرد. تجربه سال ۸۸ تجربه گرانسنگی است که می‌تواند مبنایی برای بسیاری از رویه‌ها، نظامات و برنامه‌ریزی‌های آینده کشور قرار گیرد از جمله این عبرت‌ها و درس‌ها عبارت است از:

صفحات: 1· 2

رسول گرامی میفرماید: هرکسی پایان صفر را خبر دهد بهشت بر او واجب است.

بشارت بادبرشما که ماه صفر به اتمام رسید.حلول ماه ربیع الاول ماه شادی وسرور اهل بیت بر همه شما عزیزان گرامی ومبارک باد.

هنگام سرور کائنات است امشب
اوقات گرفتن برات است امشب
بفرست بر محمد صلوات
زیرا که بهار صلوات است امشب

مریض آمده اما شفا نمی خواهد!
قسم به جان شما جز شما نمی خواهد
برای پیش تو بودن بهانه ای کافیست
بهشت لطف کریمان بها نمی خواهد
دلیل ناله ما یک نگاه محبوب است
وگرنه درد غلامان دوا نمی خواهد
فقیر آمدم و دل شکسته پرسیدم:
مگر که شاه خراسان گدا نمی خواهد؟
دلم به عشق تو تا آسمان هشتم رفت
نماز در حرمت اهدنا نمی خواهد
همین قدر که غباری بر آستان باشد
رواست حاجت عاشق دعا نمی خواهد
ببین به گوشه صحنت پناه آوردم
مگر کبوتر آواره جا نمی خواهد؟
تو آشنای خدایی کدام ره گذری
در این جهان غریب آشنا نمی خواهد؟