مرحوم آیت الله ا لعظمی سید احمد خوانساری (1270-1363ش) بیماری زخم معده داشتند که احتیاج به عمل جراحی داشت،از طرفی ایشان سال خورده و از لحاظ جسمی ناتوان بودند و تحمل جراحی بدون بی هوشی نیز ممکن نبود.پیش از آن که عمل جراحی آغاز شود،ایشان اجازه بی هوش کردن را به پزشکان معالج ندادند .( چون به نظر ایشان در صورت بی هوشی ، تقلید مقلدانشان دچار اشکال می شد)از این رو به پزشک معالج فرمودند:«هر گاه من مشغول قرائت سوره مبارکه ا نعام شدم،شما مشغول عمل من شوید من توجه ام به قرآن است و در این صورت هیچ مشکلی پیش نمی آید . ( ایشان آن چنان به قرآن توجه پیدا می کردند که احساس درد نمی کردند.)همان طور هم شد و با تمام شدن عمل جراحی،قرائت سوره مبارک انعام نیز به پایان رسید !
(مردان علم در میدان عمل ج4ص188-189)