ای جذبه ی ذی الحجه و شور رمضانم

در شادی شعبان تو غرق ست جهانم

تقدير مرا نور نگاه تو رقم زد

بايد که شب چشم تو را قدر بدانم

روی تو و خورشيد، نه، روشن تر از آنی

چشم من و آيينه، نه، حيران تر از آنم

در سايه ی قرآن نگاه تو نشستم

باران زد و برخاست غبار از دل و جانم

برخاست جهان با من برخاسته از شوق

تا حادثه ی نام تو آمد به زبانم

عيد ست و سعيد ست اگر ماه تو باشی

ای جذبه ی ذی الحجه و شور رمضانم

سيد محمدجواد شرافت