حضرت معصومه(سلام الله علیها)، شیعه ای کامل و عارف به مقام ائمه است و صلاحیتش در حفظ اسرار سنگین ولایت، تأیید شده است. اهل بیت(علیه السلام)، او را نه فقط به عنوان شیعه ای کامل، واصل و عارف به شأن و مقام ائمه، بلکه جان خود، شبیه خود و کسی که شناخت او بر دیگر شیعیان واجب است، معرفی کرده و این بانو را شفیع همه شیعیان دانسته اند.

همین تعابیر، حضرت معصومه(سلام الله علیها) را هم شأن و هم منزلت ائمه(علیه السلام) کرده است. در برخی نقل ها نیز به مقام عصمت وی اشاره شده و می توان گفت آن حضرت مانند مادرش حضرت زهرا(سلام الله علیها)، از گناه و عیب مصون است. ازاین رو، بر شناخت حق وی تأکید فراوان شده است.

حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) امام نیست، ولی آن حضرت را باید با معرفت به حقش زیارت کرد. درباره حقی که حضرت معصومه(سلام الله علیها)، بر گردن شیعه و زائران خود دارد، چنین گفته اند: تفاوت حضرت معصومه(سلام الله علیها) با امام رضا(علیه السلام)، فقط در امام نبودن اوست، ولی دیگر فضائل ائمه(علیه السلام) را که خاص امامت نیست، در روح حضرت معصومه(سلام الله علیها) می توان یافت.

نام شریف آن بزرگوار، فاطمه و مشهورترین لقب آن حضرت، معصومه است. پدرش امام هفتم شیعیان، حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) و مادر گرامی اش نجمه خاتون، مادر امام رضا(علیه السلام) نیز هست.

حضرت معصومه(سلام الله علیها)، در روز اول ذیقعده سال 173 هجری قمری، در مدینه به دنیا آمد. از آنجا که حضرت موسی بن جعفر، پدر گرامی آن حضرت در زندان هارون الرشید، خلیفه عباسی محبوس بود، حضرت معصومه(سلام الله علیها) از همان کودکی تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش امام رضا(علیه السلام) قرار گرفت.

فاطمه معصومه(سلام الله علیها)، پس از فاطمه زهرا(سلام الله عليها)، دومین زنی است که به نص اهل بیت(عليه السلام)، به مقام شفاعت نائل می شود. حضرت معصومه(سلام الله عليها)، الگوی زن مسلمانی است که عصمت خدادادی ندارد؛ بانوی کرامت و شفاعتی که امام صادق(عليه السلام)، حرمش را حرم خود می داند و امام رضا(عليه السلام) به وجودش افتخار می کند.