با خواندن زیارت کریمه اهل بیت، حقیقت کلام امام رضا(عليه السلام) درباره آن حضرت آشکار می شود. در این زیارت از حضرت آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی(عليه السلام) سخن به میان می آید و بنیانی محکم برای اعتقاد به رسالت رسولان الهی پی ریزی می شود. سپس نسبت این بانو با نبی اکرم(صلي الله عليه وآله) بیان می شود و فاطمه معصومه(سلام الله عليها)، در سلسله ای طلایی قرار می گیرد که آدم، سرسلسله آن و رسول گرامی اسلام(صلي الله عليه وآله)، حلقه نورانی آن و خاتم پیامبران است.

همچنین، در دیگر زیارت های بزرگان دین، فقط یک بار عبارت «السلام علیک» به کار می رود، ولی در این زیارت روشی دیگر به چشم می خورد.

چینش جمله ها و بیان عبارات، جلوه ای ویژه به این زیارت نامه بخشیده است که با خواندن آن به طور مستقیم به امیر مؤمنان، فاطمه زهرا و دیگر معصومین(سلام الله عليها) سلام می گوییم.

به این ترتیب، حرم حضرت معصومه(سلام الله عليها) را حرم آنان می دانیم که در آن حضور دارند و سخن ما را می شنوند. به نظر می رسد سخنان امام هشتم، تفسیری از حدیث امام صادق(عليه السلام) است که مکه را حرم الهی، مدینه را حرم پیامبر، کوفه را حرم امیرالمؤمنین و قم را حرم خاندان رسول خدا(صلي الله عليه وآله) برمی شمارد.

اعتقاد به رستاخیز، دعا برای سعادتمندی و هم نشینی با اهل بیت(عليه السلام) در بهشت و در پی آن اظهار امید و علاقه برای رسیدن به حوض کوثر، از دیگر بخش های این زیارت نامه است.

آرزوی درک دولت حضرت مهدی و درخواست پابرجایی بر عقاید راستین را نیز می توان از دیگر جنبه های این زیارت برشمرد.

سپس به آرمان تمامی اولیای الهی توجه می کنیم، تقرب به خدا را همراه با محبت دوستان اهل بیت و بیزاری از دشمنان ایشان می طلبیم و خود را مسلمانی تسلیم در برابر تقدیر پروردگار می خواهیم تا با ورود به رضوان الهی، از شفاعت شفیعه عزیز روز جزا، حضرت فاطمه معصومه(سلام الله عليها)، بهره مند شویم و با پیوند بیشتر با عقاید ناب و اصیل، به عاقبت به خیری و سعادت برسیم!

در پایان نیز برآورده شدن حاجات خود را آرزو می کنیم و با درخواست قبولی زیارت و درود بر محمد و آل محمد، از رحمت بی پایان خداوند یاری می جوییم.