تحقيق پاياني سطح دو (كارشناسي)
مدرسه علميه حضرت امام خميني (ره)
تأملي در نظريه ولايت مطلقه فقيه
استاد راهنما
سيده كبري قاسمي
استاد داور
سيد مجتبي تدين
محقق
زهرا سادات عادل برخوردار
پاییز 1388

چكيده
موضوع اين تحقيق، بررسي چيستي ولايت فقيه است و اينكه چرا در ولايت فقيه اطلاق قرار داده شده است.
در اين نوشتار با پاسخ به سؤالات اساسي در رابطه با موضوع مورد بحث، تعريفي ساده براي ولايت فقيه و مطلقه بودن آن ارائه مي‌شود و بيان مي‌گردد كه ولايت فقيه ولايت عامه است.

ولايت عامه به اين معني است كه؛ فقيه جامع الشرايط حق تصرف در امور اجتماعي و عمومي را دارد؛ نه امور فردي. و بر اساس همين ولايت مي‌تواند حكم حكومتي صادر كند. حكمي كه در راستاي احكام شرع است و به وسيله آن در موافع ضرورت (حرج، اضطرار، مصلحت و….) مي‌تواند از اجراي احكام الهي به طور موقت جلوگيري نمايد. البته ممانعت از اجراي قانون الهي به معناي نسخ و يا بطلان آن حكم نمي‌باشد، زيرا با بروز عوارضي همچون ضرورت و يا مصلحت، در واقع موضوع حكم عوض مي‌شود نه خود حكم.pan style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;">مطلقه بودن ولايت نيز به اين معنا است كه مطلق امور مربوط به حكومت، تحت ولايت فقيه جامع الشرايط مي‌باشد و اختياراتش محدود به امور حسبيه نيست و در امور مربوط به حكومت همانند معصومين (علیهم السلام) ولايت مطلقه دارد.
منابع مورد استفاده، قرآن، كتب حديثي و تفسيري، كتاب ها و مقالات تخصصي در زمينه موضوع ولايت فقيه مي‌باشد.
واژگان كليدي:ولايت، فقيه، مطلقه، ولايت مطلقه، حكومت، حكم حكومتي، حكم شرعي، احكام اوليه و ثانويه.