یکی از بچه های هم دوره ای مون که می دونستم اعتقادات اسلامی سالمی داره رو می دیدم که توی جمع های مختلط حاضر می شه و با دخترا بگو و بخند می کنه…اصلا از روش مستقیم روم نمی شد که بهش چیزی بگم! یه پیامک بهش زدم. گفتم که کارش منکره و در شانش نیست. هیچ جوابی بهم نداد. من هم دیگه نه حرفی راجع به اون پیام زدم، نه چیز دیگه ای. اما بعد از اون نه با دخترا دیدمش، نه ناراحتی و سردی در رابطه خودمون دیدم.

کتاب: از یاد رفته .خاطرات امر به معروف و نهی از منکر