امام على عليه السلام:
لِلّهِ دَرُّ الحَسَدِ ما اَعدَلَهُ ! بَداَ بِصاحِبِهِ فَقَتلَهُ؛
آفرين بر حسادت ! چه عدالت پيشه است ! پيش از همه صاحب خود را مى كشد.
شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج 1 ، ص 316 - ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1 ، ص 129

اگر چند خرچنگ را در جعبه ای قرار دهند و در جعبه هم باز باشد، هیچ یک از آنها از جعبه خارج نمی شوند و در همان حال، باقی می ماندند؛ زیرا طرز تفکر خرچنگی به آنها اجازۀ خروج نمی دهد؛ یعنی اگر یکی از آنها بخواهد از جعبه خارج شود، خرچنگ دیگری او را پایین می کشد و به این ترتیب، همه در جعبه باقی می مانند و سرنوشت نهایی آنها، مرگ است. انسان های حسود نیز چنین تفکری دارند. آنها نیز نه تنها هیچ گاه نمی توانند در زندگی پیشرفت کنند، بلکه در راه موفقیت دیگران نیز مانع ایجاد می کنند و آنها را از پیشرفت، باز می دارند.