دهان روح و تن

انسان دو دهان دارد: یكى گوش كه دهان روح او است و دیگر دهان كه دهان تن او است. این دو دهان خیلى محترم‏اند. انسان باید خیلى مواظب آن‏ها باشد. یعنى باید صادرات و واردات این دهن ها را خیلى مراقب باشد. آن‏هایى ‏كه هرزه خوراك مى‏ شوند، هرزه كار مى‏ گردند. كسانى كه هرزه شنو مى ‏شوند، هرزه گو مى ‏گردند.

وقتى واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و كثیف مى‏ شود. یعنى قلم او هرزه و نوشته ‏هایش زهرآگین خواهد داشت. حضرت وصى، امیرالمؤمنین، علیه السلام فرمود: عمل نبات است و هیچ نبات از آب بى‏ نیاز نیست و آب‏ها گوناگون‏اند. هر آبى كه پاك است، آن نبات هم پاك و میوه‏اش شیرین خواهد بود; و هر آبى كه پلید است، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است*

خود عمل، حاكى است كه از چه آبى روییده شده است.