▪️«مقام نورانيت» و «ولايت مطلقه ى كلّيه ى الهى»

▪️میفرمايد: « وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ » و نیز « أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ »
با بيان مختصر، كه عقل و نقل بر آن شاهد است، هر جا مخلوقى اعمّ از مادّى و مجرّد؛ ذیشعور و غير ذیشعور؛ ارضى و سماوى باشد، خداوند قبل از او و بعد از او (البته از ديدگاه رتبه) و با اوست. ما اين معنا را «مقام نورانيت» و «ولايت مطلقه ى كلّيه ى الهى» نام میگذاريم كه اين تسميه از آيه ى نور و حديث نورانيّت و آيات و احاديث ديگرى استفاده شده است.

▪️ شناخت مقام نورانيّتِ موجودات و احاطه ى حضرت حقّ بر آنان، همان شناخت حضرت حقّ، اسما و صفات اوست (كه وجهه ى ملكوتى آنهاست)؛ و چون تجلّى حقّ در هر موجودى به ميزان سعه و ضيق ظرفيّت وجودى اوست، لذا شناخت مقام نورانيّتِ كاملترين اولياى الهى، اكملِ مراتب شناخت حضرت حقّ شمرده میشود كه در حديث نورانيّت، به «دين خالص» و «حقيقت توحيد» تعبير شده است.

▪️ در آن حديث، حضرت على( عليهالسّلام )در پاسخ سلمان و اباذر (رضوان اللَّه عليهما )درباره ى معرفت آن بزرگوار به نورانيّت میفرمايد: «مَعرِفَتِى بِالنُّورانِيَّةِ مَعْرِفَةُ اللَّهِ- عزّوجلّ- وَ مَعْرِفَةُ اللَّهِ- عزّوجلّ- مَعْرِفَتِى بِالنُّورانِيَّةِ وَ هُوَ الدّينُ الْخالِصُ …» (هر كس مرا به نورانيّت بشناسد، خداوند- عزّوجلّ را شناخته است، و هر كس خداوند عزّوجلّ را بشناسد، مرا به نورانيّت شناخته است و اين، همان دين خالص است)

منبع : فروغ شهادت، ص ،22 .