دنیا در نهج البلاغه
27 اردیبهشت 1394
پرهيز از دنيا پرستي
اي بندگان خدا، شما را به ترك دنيايي سفارش ميكنم كه شما را رها ميسازد، گر چه شما جدايي از آن را دوست نداريد، دنيايي كه بدنهاي شما را كهنه و فرسوده ميكند با اينكه دوست داريد همواره تازه و پاكيزه بمانيد.شما و دنيا به مسافراني مانيد كه تا گام در آن نهند، احساس دارند كه به پايان راه رسيده اند، و تا قصد رسيدن به نشاني كردهاند، گويا بدان دست يافتند، در حالي كه تا رسيدن به هدف نهايي هنوز فاصله هاي زيادي است.چگونه ميتواند به مقصد رسد كسي كه روز معيّني در پيش دارد و از آن تجاوز نخواهد كرد مرگ به سرعت او را ميراند، و عوامل مختلف او را بر خلاف خواسته خود از دنيا جدا مي سازد.
خطبه 98 نهج البلاغه