امام بزرگوار با تأکید بر نقش محوری مسجد در خنثی کردن نقشه های دشمنان اسلام می فرمایند:

«اینها از مسجد می ترسند. من تکلیفم را باید ادا کنم؛ به شما بگویم. شما دانشگاهیها شما دانشجوها، همه تان مساجد را بروید پر کنید! سنگر هست اینجا؛ سنگرها را باید پر کرد.»

امام خمینی ره:
نگرانی از اختلاف روحانیت و خروج از زی طلبگی
من از این دو جهت نگران هستم. یک جهتی که قبلًا عرض کردم که زیِّ طلبگی در بین ما ضعیف بشود یا از بین برود. یک جهت دیگر هم اینکه مبادا خدای نخواسته، اختلاف پیدا بشود، که هر دوی اینها از باب اینکه شما در جایی واقع شدید که مردم به شما توجه دارند و شما ارشاد می خواهید بکنید مردم را، مبادا یک وقتی به واسطه خارج شدن ماها از زی طلبگی مردم را از ما منصرف کنند و انصراف از روحانیت منتهی می شود به انصراف از اسلام.

امام خمینی ره:
روحانیون باید حفظ حیثیت خودشان را بکنند و خداى نخواسته کارى نکنند که بین ملت یک طور دیگرى وجهه روحانیت نمایش داده بشود.

صحیفه امام، ج‏۱۳، ص: ۱۶

حضرت امام رحمه الله:
بارها بر اهمیت اجتماع و حضور فعال در مساجد تأکید داشته، آن را موجب تقویت اسلام و نظام می دانستند: «مساجد باید مجتمع بشود از جوانها! اگر ما بفهمیم که این اجتماعات چه فوایدی دارد و اگر بفهمیم که اجتماعاتی که اسلام برای ما دستور داده و فراهم کرده است، چه مسائل سیاسی را حل می کند، چه گرفتاریها را حل می کند، این طور بی حال نبودیم که مساجدمان مرکز بشود برای چند پیرزن و پیرمرد.

امام خمینی ره:
انصراف [مردم] از روحانیت منتهی می شود به انصراف از اسلام.

رهبر کبیر انقلاب:
علمای اصیل اسلام هرگز زیر بار سرمایه داران و پول پرستان خوانین نرفته اند و همواره این شرافت را برای خود حفظ کرده اند .

مقام معظم رهبری:
بايستي آن كسي كه آنجا مي ايستد نماز[امام جماعت]،‌عالم باشد و عادل باشد؛ اين دو تا ديگر غير قابل اغماض است.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

هر امر خطیرى اگر با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز نشود، آن امر ناقص و ناتمام خواهد ماند.

روح الله موسوی خمینی ره:
محراب يعني مكان حرب، مكان جنگ، هم جنگ با شيطان و هم جنگ با طاغوت.

بت شکن زمان امام خمینی ره:
«اگر این مسجد و مرکز ستاد اسلام قوی باشد، ترس از فانتومها نداشته باشید! ترس از آمریکا و شوروی و اینها نداشته باشید! آن روز باید ترس داشته باشید که شما پشت کنید به اسلام، پشت کنید به مسجد.»

در دنيا هم، رزق بهشتی وجود دارد. اصلا مؤمنين در دنيا هم رزق بهشتی می‌خورند. آيا وقتی كه از روی محبّت می‌خوری بهشتی نيست؟ اگر از روی محبّت بخوری و از روی محبّت بخورانی اين غذا بهشتی است. سلام از روی محبّت و سخن گفتن از روی محبّت بهشتی است. غذاهای روحی و جسمی كه از روی محبّت می‌خوريد همه بهشتی است. اميدوارم تمام اينها را راحت بفهميم و درك كنيم.
خدا ما را زنده زنده نزديك برده است. می‌برد اما با محبّت، ولی متوجه نيستيم. آدم با محبّت جان می‌دهد و متوجه نيست. خدا می‌داند اگر يكی از آنهايی كه خداوند در خزانه‌اش دارد بيايد اينجا و با ما صحبت كند، همه را می‌برد و به قصرهای بهشت می‌نشاند و هيچ ملتفت هم نمی‌شويم؛ نه حساب، نه كتاب، نه جهنّم و نه قيامت صغرا. آنجا خدا را می‌بينيم، پيامبر(صلی الله علیه و آله) و امام(علیه السلام) را می‌بينيم. اگر نصيب شود، اين‌قدر برای آنها سهل و آسان است. با ما صحبت می‌كند، ما هم كم‌كم دل می‌دهيم، همين‌طور كه داريم گوش می‌دهيم ما را همراه كلامش می‌برد؛ می‌برد آنجا كه خودش نشسته است..
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه ٩١

حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند:
از مجادله و ستیزه جویی بپرهیزید ٬زیرا این دو، دل ها را نسبت به برادران دینی بیمار [و مکدّر] می کند و بذر نفاق را بر این دو پرورش می دهد.
منبع : اصول کافی٬ج٢/ص ٣٠٠ ٬حدیث١.

بر تربت امام حسین علیه السلام زیاد سجده کردن اخلاق را عوض میکند.
بنای نظام آفرینش بر قربانی شدن مادون برای مافوق است،همه ی موجودات طبیعت خود را قربان مومن میکند،
او خود را قربان اهلبیت علیهم السلام و آنها خود را قربان خدا میکنند.
مرحوم دولابی
منبع:طوبای کربلا

در دنيايی كه بيشتر آن غم است قلب تا به ملاقات وجه الله می‌رود می‌خندد. غمِ به موقع خوب است. غم يعنی انتظار، يعنی كيست كه مرا بخنداند. غمی كه در سِرّ و نهان انسان است و انسان آن را به مردم نشان نمی‌دهد. عبادت می‌كند، نماز می‌خواند، مطابق مردم لبخند می‌زند تا اذيّت نشوند، هر جا گريه می‌كنند او هم گريه می‌كند، اما آن غم علاج نمی‌شود.
آن غم، ظهور حضرت ولی‌عصر(عجل الله تعالى فرجه الشريف) را می‌خواهد؛ جمال امامش را می‌خواهد؛ ملاقات وجه الله را می‌خواهد. در همان حين كه مضطر شده است ناگهان قدوم مباركش پيدا می‌شود. همان‌جا قلب می‌خندد. از اين ملاقات خوشحال می‌شود؛ مثل گل باز می‌شود؛ جگرش حال می‌آيد؛ خون و رگ و باطنش عوض می‌شود. می‌گويد آقاجان! چرا دير آمدی من سال‌ها اين‌گونه بودم؟ می‌فرمايد من همان وقت هم در كنار تو بودم و تو غصّه می‌خوردی كه به ما برسی. همان غصّه‌ها را هم من برايت ايجاد كرده بودم. با فكر و ذهنت دچار خوبان شده بودی. كسی می‌گويد كه فرج همه عالم به دست اوست؛ كسی كه خلق را با خالق صلح می‌دهد و مصلح عالم است.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس نهم - صفحه 94

حدیث مهدوی
قالَ المهدی(علیه السلام) :
قُلُوبُنا اَوْعِیَهٌ لِمَشیَّهِ اللهِ، فَإذا شاءَ شِئْنا.
حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف )فرمودند:
قلوب ما ظرف هائی است برای مشیّت و اراده الهی، پس هرگاه او بخواهد ما نیز می خواهیم.
منبع:بحارالانوار،جلد۵۲،ص

الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج