اصبغ نباته،می گوید:
در مسجد کوفه و در محضر امیرمؤمنان علی (علیه السلام)بودم که غلام سیاهی را به اتهام سرقت به محضر آن حضرت آوردند. بعد از سه بار اقرار وی به دزدی و اثبات آن در نزد علی (علیه السلام ) امام دستور داد تا دست راست او را قطع کنند.
آن غلام با دست چپ، دست بریده خویش را در حالی که خون از آن می ریخت، برداشته و از محضر امام بیرون رفت.
در این موقع یکی از خوارج و دشمنان حضرت به نام «ابن کوا» خواست از فرصت استفاده کند و آن غلام را که از دوستداران اهل بیت علیهم السلام بود به بدگویی بر علیه امام علی علیه السلام تحریک نماید، لذا به او گفت:
«ای غلام دست تو را چه کسی قطع کرد؟!

ادامه »

نیروهای مؤمن و انقلابی برای مطالبه عدالت، چه موضوعاتی را باید رعایت کنند؟
نیازمند «نظریه جامع عدالت» هستیم.

شعار عدالت را تقویت و همگانی کنید.
دانشجویان درباره عدالت اجتماعی بیندیشند.

انسانی که با تقوا نیست نمیتواند منشاء عدالت اجتماعی باشد.

شاخص عدالت، قانون است.

عدالت بدون معنویت، یک «شعار توخالی» است.

ادامه »

با چرخیدن چرخ ویلچرت، جهان نیز می چرخد.

جهانی که تو خود ساخته ای، جهانی زیبا که حتی انسان های بدون ویلچر، آنان که بر پا ایستاده اند، هرگز طعم شیرین آن را نخواهند چشید.

جسم نشسته تو، بلندتر از قامت هر ایستاده ای سر به آسمان می ساید و تو چرخ ها را می دوانی تا قصیده بلند توانایی ات را برای چشم هایی که تو را ناتوان می بینند، بخوانی، ای قافیه خوش وزن شعر پویش و امید.

تو در تقدیر خویش انسانی را دیده ای که پاهایش به امانت نزد خدا مانده است. هم چنان چرخ را بچرخان، تا جهان زیبای تو بگردد.

امام حسن عسکری علیه السلام در روز جمعه هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود. پدر بزرگوار آن حضرت امام هادی علیه السلام و مادر مکرمه اش بانوی عارفه ایست که به نام های «سلیل »، «حدیثه » و «سوسن » خوانده می شود.

مدت امامت امام حسن عسکری علیه السلام شش سال بود که از سال 254 هجری قمری شروع و در سال 260 با شهادت آن حضرت پایان یافت. امام حسن عسکری علیه السلام در طول مدت زندگانی و به ویژه در دوران امامت خویش به واسطه مبارزه با طاغوت های زمان در تبعید و زندان و تحت نظر به سر می برد و سرانجام در هشتم ربیع الثانی سال 260 و در 28 سالگی در شهر سامراء و توسط احمد معتمد، پانزدهمین خلیفه عباسی به طرز مرموزی مسموم و به شهادت رسید.

ادامه »

از آنجا که امامان معصوم علیهم السلام برترین نمونه و اسوه کامل صفات عالیه انسانی بودند، رفتار آنان در همه ابعاد می تواند برای پیروانشان درس آموز باشد. و یکی از آن صفات زیبا، سخاوت است. ما در مورد سخاوت امام عسکری علیه السلام فقط به نقل یک روایت بسنده می کنیم:

محمد بن علی می گوید: زمانی بر اثر تهیدستی کار زندگی بر ما سخت شد. پدرم گفت: بیا با هم به نزد ابو محمد (امام عسکری علیه السلام) برویم. می گویند او مردی بخشنده است و به جود و سخاوت شهرت دارد. گفتم: او را می شناسی؟ گفت: نه، او را هرگز ندیده ام.

ادامه »

برنامه ریزی صحیح در زندگی موجب رشد اقتصادی و از زیر ساخت های توسعه اجتماعی و بالندگی اقتصادی یک جامعه محسوب می شود. در سیره امام حسن عسکری علیه السلام در این رابطه نکات قابل توجهی وجود دارد و در ذیل نمونه ای از آن را می خوانیم:

محمد بن حمزه سروری می گوید: توسط ابوهاشم جعفری - که با هم دوست بودیم - نامه ای به محضر امام عسکری علیه السلام نوشته و درخواست کردم که آن حضرت دعا کند تا خداوند متعال در زندگی من گشایشی ایجاد بفرماید. وقتی که جواب را توسط ابوهاشم دریافت کردم، آن حضرت نوشته بود: «مات ابن عمک یحیی بن حمزة و خلف ماة الف درهم و هی واردة علیک، فاشکرالله و علیک بالاقتصاد و ایاک و الاسراف، فانه من فعل الشیطنة; پسر عمویت یحیی بن حمزه از دنیا رفت و مبلغ صد هزار درهم ارث باقی گذاشت و این درهم ها بر تو وارد می شود (به ارث به تو می رسد) پس خدا را سپاسگذاری کن و بر تو باد به میانه روی، و از اسراف بپرهیز که اسراف از رفتارهای شیطانی است.»

ادامه »

شیعیان مژده كه از پرده برون یار آمد

عسكرى پورنقى مظهر دادار آمد

گشت از كان كرم گوهر پاكى ظاهر

ز صدف آن دُر تابنده به بازار آمد

شد تولد ز سلیل آن مه تابنده حق

سامره از قدمش جنت الانهار آمد

بهر مولود حسن پورنقى از دل عرش

تهنیت باد ز خلاق، جهاندار آمد

ادامه »

دهم ربیع الثانی جهان اسلام، در غم از دست دادن بانویی بزرگ به سوگ نشست. بانوی بزرگواری که در آخرین روزهای پر برکت عمرشان، گوشه ای از خاک سرزمین ایران، یعنی شهر قم را مزین به قدومشان نمود و در همانجا رحلت کرد.

در این روز، ما نیز دلهایمان را متوجه حرم نورانی ایشان می کنیم و بر آن بزرگوار سلام و درود می فرستیم .

اَلسَلامُ عَلَیْکِ اَیَتُهَا الطاهِرَهُ الْحَمِیدَهُ الْبَرَهُ الرِشِیدَهُ، التَقِیَهُ النَقِیَهُ الرَضِیَهُ الْمَرْضِیَهُ / سلام بر تو ای پاک سرشت و پاک روش، ای ستوده، ای نیکوکار، ای بانوی رشد یافته و پاک و پاکیزه، ای بانوی شایسته و پسندیده.

آنچه در زندگی حضرت معصومه سلام الله علیها به عنوان یک شاخص نمود دارد، این است که حضرت با توجه به این که یک دختر بودند، توانستند به درجات و مقامات عالیه برسند و از این جهت برای دختران الگویی شایسته قرار گیرند. حجب و حیای دخترانه ی ایشان و رعایت عفت و پاکدامنی در تمام مراحل عمر شریفشان برای تمام بانوان مسلمان مثال زدنی است، عبودیت و بندگی خالصانه ی ایشان در محضر خداوند متعال که منجر به دریافت لقب معصومه از جانب امام رضا علیه السلام شد، همچنین مراتب بالای علمی ایشان نشان دهنده ی این است که دختران برای رسیدن به چنین مقاماتی چیزی کمتر از مردان و پسران ندارند چنانچه ایشان بعد از امام رضا علیه السلام در بین تمام خواهران و برادران خود بالاترین مقام و مرتبه علمی و تقوا را دارا بودند. (سپهر، ناسخ التواریخ «امام کاظم علیه السلام»، ج3، ص68)

ادامه »

خانواده به عنوان اولین کانونی که فرد در آن قرار می گیرد دارای اهمیت شایان توجهی است. آنچه در سیره حضرت دیده می شود توجه به این کانون و ارزش و احترام به والدین و برادر بزرگوارشان می باشند. اهمیت ایشان به خانواده ی خود بالاخص احترام فوق العاده ای که برای برادر بزرگوارشان قائل بودند الگوی شایسته و مناسبی برای دختران می باشد.

عزیز والدین
حضرت معصومه سلام الله علیها چنان برای پدر بزرگوارشان، عزیز بودند که طبق روایتی که از ایشان نقل شده، حضرت سه بار عبارت «فَداها ابوها»، را برای ایشان به کار می برند. این عبارت نشان دهنده عشق و محبت پدر به دختر است چون زمانی پدری دخترش را با این عنوان یاد می کند که آن دختر نیز نزد پدر عزیز و محترم باشد. (اصغری نژاد، محمد، مقام علمی حضرت معصومه، نشریه علوم قرآن، فرهنگ کوثر، بهمن79، ش47، ص18)

ادامه »

ـ ما باید از حضرت معصومه علیها السلام، بیشتر استفاده کنیم؛ به هر صورت ایشان امامزاده بلافصل است. دختر امام، خواهر امام، عمه امام، خیلی عظمت دارد. در همین زیارت نامه ایشان آمده است: «یٰا فٰاطِمَةُ اِشْفَعِی لی فِی الْجَّنَّةِ فَاِنََّ لَک عِنْدَاللهِ شَأْنَاً مِنَ الشّأن؛ ای فاطمه معصومه! تو برای ورود من به بهشت شفاعت کن، چون نزد خدا دارای شأن و مقام بزرگی هستی.» بنابراین باید خیلی مغتنم بشمارید. همه مسلمانان و پیروان اهل بیت عصمت به خصوص مردم قم، و بالاخص طلاب و علما باید زیارت او را مغتنم بدانند و از آن حضرت استمداد بنمایند. امیدوارم خداوند به همه ما توفیق عنایت فرماید تا بتوانیم از این نعمت بزرگ، بیشتر بهره مند گردیم. (یوسفی، 1389: 141)

ادامه »

قال الصادق عليه السلام:
ان للّه حرماً و هو مكه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدينة ألا وان لاميرالمؤمنين عليه السلام حرماً و هو الكوفه الا و انَّ قم الكوفة الضغيرة ألا ان للجنة ثمانيه ابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فيها اموأة من ولدى اسمها فاطمه بنت موسى عليهاالسلام و تدخل بشفاعتها شيعتى الجنة با جمعهم

خداوند حرمى دارد كه مكه است پيامبر حرمى دارد و آن مدينه است و حضرت على (عليه السلام) حرمى دارد و آن كوفه است و قم كوفه كوچك است كه از 8 درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود - زنى از فرزندان من در قم از دنيا مى رود كه اسمش فاطمه دختر موسى (عليه السلام) است و به شفاعت او همه شيعيان من وارد بهشت مى شوند.

ادامه »

دهم ماه ربیع الثانی سالروز رحلت حضرت فاطمه معصومه (سلام الله عليها) می‌باشد. حضرت معصومه یکسال پس از ورود برادرش حضرت امام رضا(عليه السلام) به ایران به همراه عده‌ای از برادران و خواهران و عده دیگری از خویشان به منظور دیدار امام رضا (عليه السلام) وارد ایران شدند.جعفر مرتضی عاملی می‌نویسد:

«حضرت معصومه در رأس یک قافله 22 نفری متشکل از علویان و برادران امام رضا (عليه السلام) برای دیدار با آن امام همام رهسپار ایران گردید»

ادامه »

برابری فضیلت زیارت حضرت عبدالعظیم با زیارت سالار شهیدان ـ هرچند در شرایط ویژه ـ ،  بی تردید بدون حکمت نیست . شاید نتوان به حکمت آن پی برد ؛ لیکن راز و رمز این فضیلت بزرگ را باید در شخصیت علمی، عملی و جهادی آن بزرگوار، جستجو کرد .
درمیان امام زادگان ، شخصیت های بزرگی وجود دارند ؛ اما درباره هیچ یک از آنها نقل نشده و حدّاقل به ما نرسیده که زیارتش با زیارت سیّدالشهدا برابری کند .

ادامه »

برای اثبات عظمت علمی حضرت عبدالعظیم علیه السّلام کافی است که بدانیم امام معصوم ، مردم را برای حلّ مشکلات دینی و یافتن پرسش های اعتقادی و عملی شان ، به ایشان ارجاع داده است.
صاحب بن عَبّاد در رساله ای که در شرح حال حضرت عبدالعظیم علیه السّلام نوشته ،  در توصیف علمی ایشان آورده : ابو تراب رویانی ، روایت کرد که شنیدم ابوحمّاد رازی می گفت : خدمت امام هادی علیه السّلام درسامرّا رسیدم و مسائلی از حلال و حرام از ایشان پرسیدم . امام به پرسش های من پاسخ داد و هنگامی که خواستم از ایشان خدا حافظی کنم به من فرمود :
یا أبا حَمّاد! اَشکَلش عَلشیک شَی ءٌ مِن امرِ دینِک بنا حِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَالعَظیمِ بنَ عَبدِاللهِ الحَسَنِیّ و اقرِئهُ مِنِّی السَّلامَ.

ادامه »