شاخص هاي ازدواج حضرت علي (عليه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله عليها)
از آنجا كه حضرت علي و حضرت زهرا(عليها سلام) الگوي عملي براي افراد جامعه هستند. در اين مقاله سعي مي شود به بررسي برخي از شاخص هاي ازدواج آنها پرداخته شود. فاطمه (سلام الله عليها) در خانواده پيامبر (صلوات الله عليها) به بهترين و نيكوترين وجه تربيت شده بود از اين رو پيامبر (صلوات الله عليها) براي ازدواج او شاخصه هايي را در نظر داشت از جمله آنها : كفويت ، مهريه كم، جهيزيه ساده (ازدواج آسان)
مردان سرشناس و ثروتمند مكه چون عبدالرحمان عوف، ابوبكر، عمر و مرداني از قريش به خواستگاري فاطمه رفتند كه بي شك وضع زندگي آنها از علي (عليه السلام) بهتر بود ولي پيامبر چون آنها شرط كفويت با فاطمه را نداشتند ، خواستگاري آن ها را رد كرد.
در اين زمينه پيامبر(صلوات الله عليه ) مي فرمايند: زمينه ازدواج هم كفو ها را فراهم كنيد و با هم كفو ازدواج كنيد و آنان را براي بوجود آمدن فرزندان شايسته به عقد خود درآوريد. {بحارالانوار، ج100،ص373}
وقتي علي (عليه السلام) به خواستگاري فاطمه آمد با اينكه پيامبر از شايستگي ايشان براي همسري فاطمه آگاهي داشت با او مشورت كرد و فاطمه با سكوت رضايت خود را اعلام كرد. امام صادق (عليه السلام) در اين راستا مي فرمايد : اگر خداوند امير مومنان را براي فاطمه نيافريده بود ، در تمام روي زمين براي آن بانو همتايي يافت نمي شد.{بحارالانوار،ج 43، ص97}
از ديگر شاخص ها قرار دادن مهريه كم بود ، پيامبر از علي در خواست مهريه نكرد اما چون نكاح معمولا بدون مهريه نمي شود، چهارصد درهم پول زره علي اكتفا كرد . پيامبر با اين كار مي خواست عادت زشت مهريه سنگين را از ميان مردم بردارد، از ديگر شاخص ها جهيزيه ساده بود كه وسايل مورد نياز آنها توسط چند تن از اصحاب پيامبر به سفارش ايشان خريداري گرديد كه در تاريخ ثبت شده است كه 14 مورد بوده است، زندگي ساده فاطمه چنان در اجتماع مطرح شد كه ايشان به پدر گفتند: اي پدر مي داني اهل دنيا نيستم، اما وقتي به اين اثاثيه فقيرانه ام در اين شب نگاه مي كنم ، نگران مي شوم كه مبادا علي بپرسد چه چيزي همراه آورده اي ؟ پيامبر فرمود مطمئن باش علي براي هميشه از اين ازدواج خشنود خواهد بود.{ الغدير، ج2،ص 318}
همانطور كه پيامبر فرمودند علي بارها به زندگي ساده و جهيزيه كم با حضرت زهرا افتخار مي كرد و مي فرمود: درآن شبي كه فاطمه را به خانه ام آوردند فرشي به جز پوست قوچي نداشتيم.{كنزالعمال،ج13، ص 179}
سیده کبری قاسمی