شهادت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام (۱۴۸ ه.ق)
۱۷ تیر: شهادت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام (۱۴۸ ه.ق)
بر اثر فعاليت هاي بسياري که امام باقر(ع) و پدر بزرگوارشان انجام داده بودند، اوضاع به سود خاندان پيغمبر تغيير کرده بود.
امام صادق(ع) برآن بود که پس از رحلت پدر، قيامي علني به راه بيندازد و حکومت بني اميه را که سخت متزلزل شده بود، واژگون کند. امام(ع) از شبکه حزبي وسيعي (شيعه) برخوردار بود که در همه مناطق مسلمان نشين گسترده بود؛ لذا وقتي که از امام باقر(ع) در روزهاي آخر عمر سؤال مي شود که «قائم آل محمد» کيست، حضرت به امام صادق(ع) اشاره مي کنند.
_قائم آل محمد يک اسم عام است. حضرت وليّ عصر(عج) قائم نهايي آل محمد است، اما همه کساني که از آل محمد در طول زمان قيام کردند، پيروزي به دست آورده باشند يا خير، قائم آل محمدند. رواياتي که مي گويد وقتي قائم ما قيام کند، رفاه و عدل را مي گستراند؛ منظور اين بود که شخصي از آل محمد که بناست قيام کند اين کارها را خواهد کرد؛ و امام صادق(ع) قرار بود که قائم آل محمد در آن روز باشد.
امام صادق(ع) مرد علم و دانش، مرد مبارزه و مرد تشکيلات بود. مرد علم و دانش بودنش را همه شنيده ايد؛ اما مرد مبارزه بودنش را کمتر شنيده ايد. امام(ع) مشغول يک مبارزه دامنه دار و پي گير بود؛ مبارزه براي به وجود آوردن حکومت اسلامي و علوي.
_اما آن بُعد سوم را بسياري اصلاً نشنيده اند:
?مرد تشکيلات؛ امام صادق(ع) تشکيلات عظيمي از طرف داران جريان حکومت علوي در سراسر عالم اسلام، از اقصاي خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفريقا به وجود آورده بود که اراده ايشان را در سراسر عالم اسلام، به مردم مي رسانند. نمايندگان ايشان از همه جا وجوهات و بودجه براي اداره مبارزه سياسي عظيم آل علي جمع مي کردند و محل مراجعه مردم براي شناخت تکليف ديني و سياسي بودند.
منبع : برگرفته از کتاب انسان ۲۵۰ ساله، نوشته مقام معظم رهبري، صص ۳۵۵ - ۳۵۳ .