گوشه ای از شخصیت و جایگاه امام صادق علیه السلام از دیدگاه معاصران امام  و دانشمندان نامی اهل سنت در طول تاریخ ؛

 ۱_ عموى شهيد امام صادق عليه السّلام زيد، پسر امام زين العابدين عليه السّلام از بلندى مقام آن حضرت چنين سخن گفته است ؛
« در هر زمانه‏ اى بايد حتما كسى از ما اهل بيت عليهم السّلام باشد تا خداوند به واسطه او بر مردم احتجاج كند و حجت زمان ما برادرزاده ‏ام جعفر است، هركس از او متابعت كند گمراه نشده و هركس با او مخالفت كند روى هدايت را نخواهد ديد »
 منبع : الکافی ، ج 1 ،ص 307.
 ۲_ مالك بن انس  امام مالکی ها گوید ؛
«  برتر و بالاتر از جعفر بن محمد را در علم و عبادت و پرهيزگارى، نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه به ذهن بشرى خطور كرده است »
 منبع : تهذیب التهذیب ، ج 2 ،ص 104.
 ۳_منصور دوانيقى در رثاى امام صادق عليه السّلام گفته است ؛
« جعفر بن محمد از جمله كسانى بود كه خداوند متعال در قرآن آنان را اين‏گونه توصيف كرده است: ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا؛ سپس اين كتاب را به آن بندگان خود كه [آنان را] برگزيده بوديم، به ميراث داديم او از آنان بود كه خداوند او را برگزيده و همواره در خيرات از ديگران پيش بود »
 منبع :تاریخ یعقوبی ، ج 3،  ص 17.
 منبع :عبد الرحمن بن ابو حاتم رازى مى‏ گويد ؛ « از پدرم شنيدم كه مى ‏گفت  جعفر بن محمد ثقه (راستگو) است و درباره امثال او سؤال نمى ‏شود.هنگامى كه از ابو زرعه در رابطه روايت كردن جعفر بن محمد از پدرش و مقايسه آن با روايت سهيل بن ابى صالح يا روايت علاء از پدرش كه كدام يك صحيحتر است سؤال شد، شنيدم كه در پاسخ گفت: هيچگاه جعفر بن محمد با چنين اشخاصى مقايسه نمى‏ شود »
 منبع : الجرح و التعدیل ،ج 2، ص 487.
 ۵_ابو حاتم محمد بن حيان  درباره آن حضرت گفته است ؛
«  او از نظر دانش، فقاهت و فضيلت از بزرگان اهل بيت عليهم السّلام به ‏شمار مى ‏آيد. »
۶_  ابو عبد الرحمن سلّمى، درباره امام صادق عليه السّلام مى ‏گويد ؛ «  او در ميان اهل بيت عليهم السّلام سرآمد همه اقران خود بود، علمش سرشار، پارسايى‏ اش از دنيا شديد، خوددارى‏ اش از تمام شهوات، تام و دانش و حكمتش كامل بود »
 منبع :الامام الصادق و المذاهب الاربعه ، ج 1 ،ص 58.
۷_ نويسنده كتاب حلية الاوليا مى‏ نويسد ؛ «  از جمله آنان پيشواى سخنور، صاحب رتبه اول زمامدارى امام ناطق، داراى سرپرستى، ابو عبد اللّه جعفر بن محمد صادق بود كه به عبادت و خضوع روى آورده و عزلت و خشوع را برگزيده و از رياست‏ طلبى و انحصارطلبى نهى نمود »
 منبع : حلیه الاولیاء، ج 1، ص 72.
 ۸_ شهرستانى اضافه بر كلام سلّمى مى ‏افزايد ؛  «  در مدينه اقامت داشته و شيعيان و منسوبينش از دانش او بهره ‏مند شده و اسرار علوم را بر نزديكانش مى‏ گشود، سپس مدتى در عراق رحل اقامت افكند»
 منبع : الملل و النحل ، ج 1، ص 147.
 ۹_خوارزمى در كتاب مناقب ابو حنيفه از قول او نقل مى ‏كند كه گفت ؛ « من فقيه ‏تر از جعفر بن محمد نديده‏ ام. و گفت  اگر آن دو سال نبود نعمان هلاك مى‏ شد. مراد ابو حنيفه از آن دو سال، سال‏هايى است كه از امام صادق عليه السّلام كسب علم كرده است »

 منبع :مناقب ابوحنیفه، ج 1 ،ص 172.
 ۱۰_ ابن جوزى  گويد ؛ « جعفر بن محمد بن على بن الحسين، همواره چنان به عبادت مشغول بود كه هيچگاه به فكر رياست‏ طلبى نيفتاد »
 منبع: صفوه الصفوه، ج 2 ،ص 94.
 ۱۱_محمد بن طلحه شافعى درباره امام صادق چنين نوشته است ؛ « او از بزرگان و سروران اهل بيت عليهم السّلام بود وى داراى دانشى سرشار، عبادتى بسيار، پارسايى آشكار و هميشه در حال ذكر بود، معانى قرآن را دنبال كرده و از ژرفاى آيات آن گوهرهاى معنا را استخراج نموده و به نتايج عجيب دست مى‏ يافت ، مناقب و صفات آن حضرت چنان زياد است كه كسى را ياراى شماره كردن آن نبوده و هر بيناى بيدارى از تنوع آن حيرت ‏زده مى‏ شود »
  منبع: مطالب السوول ،ج 2، ص 56.