در امر به معروف و نهی از منکر شرط نیست که امر و نهی کننده به آنچه امر میکند عمل نماید و از آنچه نهی میکند اجتناب ورزد.یعنی امر و نهی بر شخص گناهکار هم واجب است و او نمیتواند به عذر این که گناه میکند خود را از این وظیفه بزرگ تبرئه سازد. (این که در منابع دینی از افرادي که خود عمل نمیکنند و دیگران را به عمل وامیدارند و یا خود گناه می کنند و دیگران را از گناه باز میدارند مذمت و نکوهش بسیار شده براي این است که چرا خود عمل به وظیفه نکرده اند، نه براي این که چرا امر و نهی کرده اند). (رساله آموزشی،ج 1،ص 332)