ماه شعبان رسد و ماه رجب در گذر است
دل من با همه ی آینه ها همسفر است
می رود ماه رجب ، ماه دعا ، ماه خدا
می رسد ماه امیدی که امید سحر است
ماه شعبان که درخشنده تربن ماه خداست
ماه شعبان که تجلی گر شمس و قمر است
سومین روز ازین ماه درخشد خورشید/چارمین روز ازآن جلوه ی
ماه دگر است/پنجمین روزازین ماه برون گردد مهر
آن که گنجینه ی حق را نفسش سیم و زر است
یازده روز چو بگذشت ازین ماه عزیز
پرده از رخ فکند آنکه رخش چون گهر است
چون رسد نیمه ی ماه ، آینه ای می تابد
که ز هر آینه این آینه رخشنده تر است
ماه شعبان شکرستان ولایت همه دم
لیک شیرینی این ماه ازین نیشکر است